سرويس خبرى جامعۀ جهانى بهائى
جامعۀ جهانى بهائى تخريب قبرستانى را که محل دفن جمعى صدها نفر است که پس از انقلاب اسلامى ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) در ايران به قتل رسيدند، تجاوزى بى رحمانه به حرمت انسانى خواند. در ميان دفن‌شدگان اين قبرستان که در اوايل ماه جارى ويران شد حداقل ۱۵ نفر بهائى بوده اند.
ديان علائى، نمايندۀ جامعۀ جهانى بهائى در دفتر سازمان ملل متحد در ژنو، گفت: "ويران کردن قبرستان خاوران توسط مأمورين دولتى با مفهوم حرمت مردگان در همه فرهنگ‌ها، و از جمله در تمام آموزه‌هاى اسلامى، مغايرت دارد."
خانم علائى افزود: "ما همصدا با تمام گروه‌هاى مدافع حقوق بشر در داخل و خارج از ايران، اين عمل شرم‌آور را که نشانۀ ديگرى از تعصبات حکومت فعلى ايران است، محکوم مى‌کنيم."
قبرستان خاوران در جنوب شرقى تهران محل دفن صدها نفر از کسانى بود که در سال‌هاى اوليه انقلاب اسلامى در ايران به قتل رسيدند.
در اوايل اين ماه، جمعى افراد ناشناس با استفاده از بولدزر بخشى از قبرستانی را که به آن"قبرستان کفار" (کفرآباد) مى‌گويند ويران کردند. اين بخش محل دفن بسيارى از افرادى است که در سال‌هاى اوليه انقلاب اعدام شدند.
گزارش‌ها حاکى است تخريب کنندگان قبرستان، بنا به قرائنى آشکار، نمايندگان بخشى از حکومت بوده اند. همچنين گزارش شده است که مامورین دولتى به متصدی قبرستان گفته‌اند که تخريب بخشى از قبرستان به منظور ايجاد فضاى سبز يا تأسيس يک پارک در آن است.
از زمان وقوع اين حادثه گروه‌هاى مدافع حقوق بشر در ايران و بيرون از آن مراتب اعتراض خود را اعلام کرده‌اند.
سازمان عفو بين الملل در تاريخ ١ بهمن ۱۳۸٧ (۲۰ ژانويه۲۰۰۹) از مقامات ايرانى خواست "بلافاصله تخريب صدها مقبره بى نشان فردى و جمعى در قبرستان خاوران، در جنوب تهران، را متوقف کند تا حفاظت اين مکان تضمين شود و تجسس قانونى در اين محل را، به عنوان بخشى از يک تحقيق بى طرفانه، و به تعويق افتاده، در باره کشتارهاى جمعى که از سال ۱۳۶۶ (۱۹۸۸) شروع شد، آغاز کند..."
فعالان حقوق بشر در ايران، از جمله خانم شيرين عبادى، برندۀ جايزۀ نوبل، تخريب اين قبرستان را محکوم کرده‌اند.
بنا به گزارش خبرگزارى فرانسه، کانون مدافعان حقوق بشر در بيانيه‌اى که روز ۶ بهمن (۲۵ ژانويه) منتشر کرد نوشت: "اخیراً مطلع شدیم كه قبرستان خاوران - محل دفن قربانیان كشتار غیرقانونی زندانیان سیاسی دهۀ شصت و بویژه سال ۱۳۶۷ـ توسط برخی مأموران تخریب شده است." و افزود "بر این اساس كانون مدافعان حقوق بشر ضمن محكوم كردن این عمل زشت و ناپسند اعلام می كند، حفظ حرمت درگذشتگان وظیفه همگان از جمله مسئولان حكومتی است."
حداقل ۱۵ بهائى، که همگى قربانيان آزارهاى برنامه‌ريزى شده بر عليه بهائيان در سال هاى نخستين دهۀ شصت (هشتاد ميلادى) بودند، در اين بخش قبرستان خاوران مدفون شده اند.
به طور خاص مى دانيم که اجساد هشت نفر اعضاى هيأت ملى اداره کننده جامعه بهائيان ايران که در روز ۶ دی ۶۰ ١٣ (۲۷دسامبر سال ۱۹۸۱ ) به قتل رسيدند و نيز شش عضو محفل روحانى تهران که در روز ۱۴ دی ۵۹ ١٣ ( ۴ ژانويه ۱۹۸۱) کشته شدند، در اين محل مدفون بوده است. احتمالاً بهائيان ديگرى نيز در همين بخش دفن شده بودند.
بنا به گفته يکى از بهائيانى که همسرش در اين بخش دفن شده اکثر قبرها در اين قسمت هيچ نشانى نداشتند و فقط با شماره هاى رديف مشخص مى شدند.
اين خانم که در حال حاضر بيرون از ايران زندگى مى کند، مى گويد: "آنها به اينجا محل ’کفرآباد‘ مى گفتند و به ما فقط شماره رديف مى دادند و من از اين طريق فهميدم که شوهرم کجا دفن است. اما هيچ نشانه‌اى روى قبرها نبود و ما اجازه نداشتيم مشخص کنيم کدام قبر به چه کسى تعلق دارد
http://news.persian-bahai.org/khavaran."
