وضعیت جسمی پنج زندانی علوی مذهب در زندان ارومیه بسیار وخیم گزارش شده است
آنها در نامه ای که خطاب به « مسئولین کشور ایران » نوشته شده است٬ اقدام برای اعتصاب غذا را اعلام کرده بودند. در قسمتی از این نامه چنین آمده است؛ « بالاخره این ظلمها پایانی دارد و با تأسی از حضرت مولا علی (هو) که فرموده اند: در مقابل ظلم و ستم به هر طریق ممکن فریاد به پا دارید، اعتصاب خود را پیرو اعتصاب مورخ ۱۱/۱/۸۷ اعلام می نماییم. یادآوری می شود که [در] اعتصاب مورخه ۱۱/۱/۸۷ با قولهای رسمی دادستان مبنی بر ادای حقوق خواسته شده ما ... اعتصاب خود را شکستیم ولی چنانکه انتظار میرفت مقامات اطلاعاتی و دادستانی باز پیمان شکنی کرده و وظایف خود را انجام ندادند.»
چند زندانی سیاسی در زندان مرکزی ارومیه وضعیت جسمی این پنج نفر را بسیار ناگوار و احتمال مرگ بر اثر زیانهای ناشی از گرسنگی را بسیار بالا توصیف کرده اند. به گفته آنها در نتیجه اعتصاب های گذشته و همچنین گرسنگی های ناشی از باورهای مذهبی این افراد آنها را از نظر جسمی آسیب پذیر کرده است. سهندعلی محمدی (فرزند محمد)٬ بخشعلی محمدی (فرزند محمد)٬ عباداله قاسمزاده (فرزند قباد)٬مهدی قاسمزاده (فرزند قباد) و یونس آقایان (فرزند ایوب) از علوی های آذربایجان و پیرو فرقه آتش بیگی هستند٬ که مردم آذربایجان به آنها «گوران» ٬ «اهل حق» و «علی الهی» نیز می گویند. افراد مذکور در پی درگیریهای مسلحانه مهرماه ۱۳۸۳ بین نیروی انتظامی و جمعی از پیروان این فرقه در روستای "اوچ تپه" (قوشاچای - میاندوآب) واقع در استان آذربایجان غربی دستگیر شدند. در این درگیریها چند افسر انتظامی و شش تن از روستائیان از جمله سلطانعلی محمدی٬ فرزند ۲۰ ساله اش حسین و برادرش فریدون کشته شدند.
پنج علوی دستگیر شده بعد از محاکمه در دادگاه انقلاب شهرستان مهاباد در اوائل سال ۱۳۸۴ ٬ با اتهاماتی از قبیل؛ « انتشار اعلامیه های توهین آمیز٬ انتشار عقاید ارتداد آور و کفر آمیز٬ توهین به مقام معظم رهبری مد ظله العالی٬ تمرّد در مقابل نیروهای انتظامی٬ نگهداری اسلحه ناریه غیر مجاز و استفاده از آن٬ اقدام مسلحانه علیه نظام (محاربه) »٬ به اعدام محکوم شدند و بعد از اعتراضهای مکرر به دادگاههای تجدید نظر استان آذربایجان غربی و دیوان عالی کشور٬ حکم اعدام در مورد دو تن از آنها یعنی مهدی قاسمزاده و یونس آقایان همچنان برقرار است. حکم اعدام سهندعلی و بخشعلی محمدی و عباداله قاسمزاده در سال ۱۳۸۵ از طرف شعبه 27 دیوانعالی کشور ( رئیس٬ محمدرضا بروجردی و مستشار٬ مالک اژدر شریفی) لغو شده بود.
این پنج نفر هم اکنون در بند ۱۲ زندان ارومیه که از طرف مسئولین زندان به نام بند جرائم امنیتی و از طرف زندانیان با نام بند سیاسی شناخته می شود٬ محبوسند. جوانترین فرد این گروه یونس آقایان که بعد از صدور حکم اعدام از گروه جدا شده و در بند ویژه مرتکبین قتل به سر می برد حدود ۳ ماه پیش دوباره به این گروه پیوسته است. علت جدا شدن یونس آقایان از همکیشانش تطمیع مسئولین و تعهد آنها مبنی بر لغو حکم اعدام ٬ گزارش شده است. ولی مسئولین به قول خود عمل نکرده اند.
این زندانیهای عقیدتی تا کنون چندین نامه خطاب به مسئولین نوشته اند. آنها علاوه بر ایجاد شرایط دشوار برای آنها در داخل زندان به ایجاد مشکلات بسیار برای دوستان و اقوامشان در بیرون از زندان از جمله ٬« ریختن به خانه های آنها بدون ارائه مجوز ورود به بهانه وجود سلاح در خانه و یا تملک غیر قانونی زمین و ملک آنها به بهانه همکاری با دوستانشان و ایجاد رعب و وحشت و اقدام به تهدید اهالی روستای محل سکونتشان به علت ارتباط با این خانواده ها » و غیره اشاره کرده اند. در یکی از نامه های آنها چنین نوشته شده است؛ « حال سوال اینست :آقای رئیس جمهور،آقایان نمایندگان مجلس و کسی که خودش را فرمانده کل قوا معرفی می کند، چرا به این منصبها تکیه داده اید؟ این امکانات برای چه در اختیار شماست؟ برای مکیدن خون مظلومان؟ صدای ما کی به گوش شما خواهد رسید؟ کی به تعهدات خود عمل خواهید نمود؟ تا به حال برای اینکه مشکلات عقیدتی،سیاسی،روحی و روانی خودمان و خواسته های یک قوم را به گوش ظالم شما برسانیم ۴ بار تا دم مرگ اعتصاب نموده ایم،آیا شما مسئولین ، وظیفه ای در قبال ملت ندارید؟ کمیسیون اصل ۹۰ مجلس چه وظیفه ای دارد؟ آیا گزارش اعتصاب ما که شخصا به آن ارگان ارسال نموده ایم و رسید هم دریافت کرده ایم پاسخی ندارد؟.. » زندانیان سیاسی در زندان مرکزی ارومیه:
- مهندس ابراهیم رشیدی شاعر٬ نویسنده و فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه ارومیه است. اوعضو مؤسس مؤسسه غیر دولتی (NGO) « آذرتوپراق »، عضو هیأت مؤسس و دبیر کانون استاد شهریار دانشگاه اورمیه، مدیر مسؤل نشریه دانشجویی «اولدوز»، سردبیر نشریه «بولوت» و عضو هییت تحریریه نشریات «باخیش » و « اویانیش » و مدرس زبان و ادبیات تورکی در دانشگاههای اورمیه و علوم پزشکی اورمیه بوده است. این فعال سیاسی آذربایجانی در طول سالهای گذشته بارها در زندان اوین تهران٬ بازداشتگاههای اطلاعات اورمیه٬ اهر و اردبیل حبس شده است. او از طرف دادگاه تجدید نظر آذربایجان غربی به به پنج ماه حبس تعزیری و پرداخت پنجاه هزار تومان جزای نقدی محکوم شد و از ۱۵ مردادماه امسال به زندان فرستاده شده است. ابراهیم رشیدی در بند ۱۲ زندان اورومیه نگهداری می شود.
- هوشنگ نقی زاده و عارف الوفی که هر دو بعد از دستگیری در مراسم روز جهانی زبان مادری در ۲۱ فوریه ۲۰۰۷ دستگیر و بعد از قرار وثیقه آزاد شده بودند. بعد از صدور حکم به بند ۲ زندان اورمیه منتقل شده اند. عارف الوفی دانشجوی یکی از دانشگاههای جمهوری آذربایجان است.
- وحيد بهادری فعال هویت طلب اورمیه ای در تاريخ ۲۰ اسفند ۸۶ توسط نيروهای اطلاعاتی اورميه بازداشت و روز ۲۴ فروردين ۸۷، در شعبه يک دادگاه انقلاب اورمیه محاکمه و به اتهام "اقدام عليه امنيت ملی" و "تبليغ عليه نظام "به هفت ماه حبس تعزيری محکوم شد. او در مناسبتهای مختلف از جمله خرداد ۱۳۸۶ نیز دستگیر شده بود. بهادری در بند ۱۳ که دارای قوانین سختگیرانه از قبیل عدم اجازه ارتباط با بندهای دیگر می باشد٬ نگهداری می شود.
همچنین تعدادی از اعضای گروهها و احزاب کردی مانند کومله٬ پژاک و پ-ک-ک٬ حزب دموکرات٬ گروه " آگری سوری کوردیستان" و ... نیز در بند ۱۲ زندان ارومیه نگهداری می شوند. آنها از اهالی شهرهای مختلف کردنشین در ایران و همچنین تبعه های کشورهای عراق٬ ترکیه و سوریه هستند. زندانیانی از کشورهای پاکستان٬ افغانستان و بنگلادش نیز در بندهای مختلف وجود دارند. شرایط عمومی زندان مرکزی ارومیه:
زندان مرکزی ارومیه از حیث قوانین و مقرراتِ بسیار سخت٬ کیفیت و کمیتِ بسیار پایین غذا٬ رفتار بد مأمورینی که گاهاً به زندانیها حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دهند و ... شرایط بسیار بدی دارد. زندانیان و به ویژه زندانیان بند ۱۲ در برخی مواقع به عنوان تنبیه به قرنطینه که اسمهای دیگری همچون انفرادی، سوئیت و مجرد دارد فرستاده می شوند. قرنطینه سلولی کوچک (۳ × ۱.۵ متر) بدون پنجره٬ کثیف و بسیار بدبو است. برخی از زندانیان سیاسی آذربایجان که قرنطینه را تجربه کرده اند٬ آنجا را به ویژه در فصل زمستان غیرقابل تحمل توصیف می کنند. در بندهای ویژه معتادان به مواد مخدر بیماریهای گوناگون از جمله ایدز و بیماریهای عفونی رواج دارد. بنابر گزارشها به طور متوسط هر ۴۵ روز یک نفر بر اثر بیماری و یا اعتیاد می میرد. يکشنبه ۱۴ مهر ۱٣٨۷ - ۵ اکتبر ۲۰۰٨ به امید آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی علیرضا جوانبخت سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان-آسمک
۱۴ مهر ۱۳۸۷
آنها در نامه ای که خطاب به « مسئولین کشور ایران » نوشته شده است٬ اقدام برای اعتصاب غذا را اعلام کرده بودند. در قسمتی از این نامه چنین آمده است؛ « بالاخره این ظلمها پایانی دارد و با تأسی از حضرت مولا علی (هو) که فرموده اند: در مقابل ظلم و ستم به هر طریق ممکن فریاد به پا دارید، اعتصاب خود را پیرو اعتصاب مورخ ۱۱/۱/۸۷ اعلام می نماییم. یادآوری می شود که [در] اعتصاب مورخه ۱۱/۱/۸۷ با قولهای رسمی دادستان مبنی بر ادای حقوق خواسته شده ما ... اعتصاب خود را شکستیم ولی چنانکه انتظار میرفت مقامات اطلاعاتی و دادستانی باز پیمان شکنی کرده و وظایف خود را انجام ندادند.»
چند زندانی سیاسی در زندان مرکزی ارومیه وضعیت جسمی این پنج نفر را بسیار ناگوار و احتمال مرگ بر اثر زیانهای ناشی از گرسنگی را بسیار بالا توصیف کرده اند. به گفته آنها در نتیجه اعتصاب های گذشته و همچنین گرسنگی های ناشی از باورهای مذهبی این افراد آنها را از نظر جسمی آسیب پذیر کرده است. سهندعلی محمدی (فرزند محمد)٬ بخشعلی محمدی (فرزند محمد)٬ عباداله قاسمزاده (فرزند قباد)٬مهدی قاسمزاده (فرزند قباد) و یونس آقایان (فرزند ایوب) از علوی های آذربایجان و پیرو فرقه آتش بیگی هستند٬ که مردم آذربایجان به آنها «گوران» ٬ «اهل حق» و «علی الهی» نیز می گویند. افراد مذکور در پی درگیریهای مسلحانه مهرماه ۱۳۸۳ بین نیروی انتظامی و جمعی از پیروان این فرقه در روستای "اوچ تپه" (قوشاچای - میاندوآب) واقع در استان آذربایجان غربی دستگیر شدند. در این درگیریها چند افسر انتظامی و شش تن از روستائیان از جمله سلطانعلی محمدی٬ فرزند ۲۰ ساله اش حسین و برادرش فریدون کشته شدند.
پنج علوی دستگیر شده بعد از محاکمه در دادگاه انقلاب شهرستان مهاباد در اوائل سال ۱۳۸۴ ٬ با اتهاماتی از قبیل؛ « انتشار اعلامیه های توهین آمیز٬ انتشار عقاید ارتداد آور و کفر آمیز٬ توهین به مقام معظم رهبری مد ظله العالی٬ تمرّد در مقابل نیروهای انتظامی٬ نگهداری اسلحه ناریه غیر مجاز و استفاده از آن٬ اقدام مسلحانه علیه نظام (محاربه) »٬ به اعدام محکوم شدند و بعد از اعتراضهای مکرر به دادگاههای تجدید نظر استان آذربایجان غربی و دیوان عالی کشور٬ حکم اعدام در مورد دو تن از آنها یعنی مهدی قاسمزاده و یونس آقایان همچنان برقرار است. حکم اعدام سهندعلی و بخشعلی محمدی و عباداله قاسمزاده در سال ۱۳۸۵ از طرف شعبه 27 دیوانعالی کشور ( رئیس٬ محمدرضا بروجردی و مستشار٬ مالک اژدر شریفی) لغو شده بود.
این پنج نفر هم اکنون در بند ۱۲ زندان ارومیه که از طرف مسئولین زندان به نام بند جرائم امنیتی و از طرف زندانیان با نام بند سیاسی شناخته می شود٬ محبوسند. جوانترین فرد این گروه یونس آقایان که بعد از صدور حکم اعدام از گروه جدا شده و در بند ویژه مرتکبین قتل به سر می برد حدود ۳ ماه پیش دوباره به این گروه پیوسته است. علت جدا شدن یونس آقایان از همکیشانش تطمیع مسئولین و تعهد آنها مبنی بر لغو حکم اعدام ٬ گزارش شده است. ولی مسئولین به قول خود عمل نکرده اند.
این زندانیهای عقیدتی تا کنون چندین نامه خطاب به مسئولین نوشته اند. آنها علاوه بر ایجاد شرایط دشوار برای آنها در داخل زندان به ایجاد مشکلات بسیار برای دوستان و اقوامشان در بیرون از زندان از جمله ٬« ریختن به خانه های آنها بدون ارائه مجوز ورود به بهانه وجود سلاح در خانه و یا تملک غیر قانونی زمین و ملک آنها به بهانه همکاری با دوستانشان و ایجاد رعب و وحشت و اقدام به تهدید اهالی روستای محل سکونتشان به علت ارتباط با این خانواده ها » و غیره اشاره کرده اند. در یکی از نامه های آنها چنین نوشته شده است؛ « حال سوال اینست :آقای رئیس جمهور،آقایان نمایندگان مجلس و کسی که خودش را فرمانده کل قوا معرفی می کند، چرا به این منصبها تکیه داده اید؟ این امکانات برای چه در اختیار شماست؟ برای مکیدن خون مظلومان؟ صدای ما کی به گوش شما خواهد رسید؟ کی به تعهدات خود عمل خواهید نمود؟ تا به حال برای اینکه مشکلات عقیدتی،سیاسی،روحی و روانی خودمان و خواسته های یک قوم را به گوش ظالم شما برسانیم ۴ بار تا دم مرگ اعتصاب نموده ایم،آیا شما مسئولین ، وظیفه ای در قبال ملت ندارید؟ کمیسیون اصل ۹۰ مجلس چه وظیفه ای دارد؟ آیا گزارش اعتصاب ما که شخصا به آن ارگان ارسال نموده ایم و رسید هم دریافت کرده ایم پاسخی ندارد؟.. » زندانیان سیاسی در زندان مرکزی ارومیه:
- مهندس ابراهیم رشیدی شاعر٬ نویسنده و فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه ارومیه است. اوعضو مؤسس مؤسسه غیر دولتی (NGO) « آذرتوپراق »، عضو هیأت مؤسس و دبیر کانون استاد شهریار دانشگاه اورمیه، مدیر مسؤل نشریه دانشجویی «اولدوز»، سردبیر نشریه «بولوت» و عضو هییت تحریریه نشریات «باخیش » و « اویانیش » و مدرس زبان و ادبیات تورکی در دانشگاههای اورمیه و علوم پزشکی اورمیه بوده است. این فعال سیاسی آذربایجانی در طول سالهای گذشته بارها در زندان اوین تهران٬ بازداشتگاههای اطلاعات اورمیه٬ اهر و اردبیل حبس شده است. او از طرف دادگاه تجدید نظر آذربایجان غربی به به پنج ماه حبس تعزیری و پرداخت پنجاه هزار تومان جزای نقدی محکوم شد و از ۱۵ مردادماه امسال به زندان فرستاده شده است. ابراهیم رشیدی در بند ۱۲ زندان اورومیه نگهداری می شود.
- هوشنگ نقی زاده و عارف الوفی که هر دو بعد از دستگیری در مراسم روز جهانی زبان مادری در ۲۱ فوریه ۲۰۰۷ دستگیر و بعد از قرار وثیقه آزاد شده بودند. بعد از صدور حکم به بند ۲ زندان اورمیه منتقل شده اند. عارف الوفی دانشجوی یکی از دانشگاههای جمهوری آذربایجان است.
- وحيد بهادری فعال هویت طلب اورمیه ای در تاريخ ۲۰ اسفند ۸۶ توسط نيروهای اطلاعاتی اورميه بازداشت و روز ۲۴ فروردين ۸۷، در شعبه يک دادگاه انقلاب اورمیه محاکمه و به اتهام "اقدام عليه امنيت ملی" و "تبليغ عليه نظام "به هفت ماه حبس تعزيری محکوم شد. او در مناسبتهای مختلف از جمله خرداد ۱۳۸۶ نیز دستگیر شده بود. بهادری در بند ۱۳ که دارای قوانین سختگیرانه از قبیل عدم اجازه ارتباط با بندهای دیگر می باشد٬ نگهداری می شود.
همچنین تعدادی از اعضای گروهها و احزاب کردی مانند کومله٬ پژاک و پ-ک-ک٬ حزب دموکرات٬ گروه " آگری سوری کوردیستان" و ... نیز در بند ۱۲ زندان ارومیه نگهداری می شوند. آنها از اهالی شهرهای مختلف کردنشین در ایران و همچنین تبعه های کشورهای عراق٬ ترکیه و سوریه هستند. زندانیانی از کشورهای پاکستان٬ افغانستان و بنگلادش نیز در بندهای مختلف وجود دارند. شرایط عمومی زندان مرکزی ارومیه:
زندان مرکزی ارومیه از حیث قوانین و مقرراتِ بسیار سخت٬ کیفیت و کمیتِ بسیار پایین غذا٬ رفتار بد مأمورینی که گاهاً به زندانیها حمله کرده و آنها را مورد ضرب و شتم قرار می دهند و ... شرایط بسیار بدی دارد. زندانیان و به ویژه زندانیان بند ۱۲ در برخی مواقع به عنوان تنبیه به قرنطینه که اسمهای دیگری همچون انفرادی، سوئیت و مجرد دارد فرستاده می شوند. قرنطینه سلولی کوچک (۳ × ۱.۵ متر) بدون پنجره٬ کثیف و بسیار بدبو است. برخی از زندانیان سیاسی آذربایجان که قرنطینه را تجربه کرده اند٬ آنجا را به ویژه در فصل زمستان غیرقابل تحمل توصیف می کنند. در بندهای ویژه معتادان به مواد مخدر بیماریهای گوناگون از جمله ایدز و بیماریهای عفونی رواج دارد. بنابر گزارشها به طور متوسط هر ۴۵ روز یک نفر بر اثر بیماری و یا اعتیاد می میرد. يکشنبه ۱۴ مهر ۱٣٨۷ - ۵ اکتبر ۲۰۰٨ به امید آزادی تمام زندانیان سیاسی و عقیدتی علیرضا جوانبخت سخنگوی کمیته دفاع از زندانیان سیاسی آذربایجان-آسمک
