به ياد جان باختگان قتل عام زندانيان سياسي ايران در دهه ٦٠

جامعه دفاع از حقوق بشر ايران -جنوب كاليفرنيا
http://www.shrisc.org/

برگزار مي كند

به ياد جان باختگان قتل عام زندانيان سياسي ايران در دهه ٦٠
و به ياد جان باختگان قيام اخير مردم ايران

اجرای سخنراني، فيلم، شعر و موسيقي
با حضور

خانم مينا انتظاری - از زندانيان سياسي دهه ٦٠
آقای محمدرضا معینی - مسئول بخش ایران - سازمان گزارشگران بدون مرز

آقای مهدی اصلانی - از بازمانده گان قتل عام دهه ٦٠

اجراي قطعه ادبي : خانم كلارا مراديان

اجراي موسيقي: خانم زيبا شيرازی

زمان: يكشنبه ٢٧ سپتامبر٢٠٠٩ ساعت ٣:٣٠ بعداز ظهر
مكان: دانشگاه كاليفرنيا -لوس آنجلس، سالن داد هال

Date & Time: Sunday September, 27th 2009, at 3:30 PM,
UCLA, Dodd Hall, ( Parking # 2)
for more information please visit : http://www.shrisc.org, ,
e-mail: info@ shrisc.org, Phone: (310)9901696

Directions To Dodd Hall, UCLA
http://www.humnet.ucla.edu/humnet/phil/FindUs.html

---

حمله به مجاهدین خلق در عراق را محکوم می کند

http://www.shrisc.org جمعیت مدافع حقوق بشر ایران در جنوب کالیفرنیا حمله به مجاهدین خلق در عراق را محکوم می کند! داستان ایرانیان آواره، داستان غم انگیزی است که گویا پایانی ندارد. نزدیک به 4000 نفر از ایرانیان آواره در شهرک اشرف واقع در کشور عراق زندگی می کنند. شهرکی که روزی پایگاه مقاومت سازمان مجاهدین محسوب می شد. ولی اکنون محل زندگی گروهی از آوارگان ایرانی است که فراتراز تعلق سازمانی آنها باید از حقوق آوارگی بر خوردار باشند. از وقوع یک فاجعه انسانی جلوگیری کنید! روز سه شنبه ۷ مرداد ماه برابر با ۲۹ ژوئیه نظامیان عراقی به شهرک اشرف، محل اقامت چند هزار ایرانی حمله کردند تا آنها را وادار به خروج اجباری از تنها محل زندگی شان کنند. این پایگاه پس از ورود آمریکا به عراق از سوی آمریکا خلع سلاح شده بود و درست یک روز پس از تحویل امنیت عراق به دولت عراق مورد حمله نظامیان قرار گرفته است. مطابق گزارش سازمان های حقوق بشری، و همچنین عکس ها و فیلم های منتشر شده، نظامیان عراقی به قصد نابودی این شهرک با استفاده از ابزار تخریب، چون بولدیزر، و همچنین تیر اندازی به سوی افراد غیر مسلح پروژه ای را آغار نمودند که تنها در دو روز نخست بیش از 12 نفر کشته و صد های نفر زخمی بر جای گذاشت. گزارش ها ی بعدی نشان می دهد که جو ترس و اضطراب و سرکوب ساکنان این شهرک همچنان ادامه دارد. در پی این حمله غیر انسانی و خشونت بار بخشی از امکانات زندگی، پزشکی و درمانی این شهرک نیز از بین رفته است. بطوری که برای مداوای مجروحان امکانات لازم وجود ندارد. با توجه به شرایط حاکم و برای رفع این مشکل راهی جز مداخله تشکل های حقوق بشری، و همچنین سازمان ملل متحد و همکاری دولت های غربی برای محافظت از جان و زندگی این افراد باقی نمانده است. به ویژه آنکه دولت عراق گزارش های غیر واقعی انتشار داده است که باعث گمراهی داوطلبان کمک به این افراد می گردد. ما بعنوان یک تشکل حقوق بشری ضمن محکوم کردن این عمل غیر انسانی، خواستار مداخله جدی کمیساریای پناهندگان سازمان ملل برای پایان دادن به این وضعیت غیر انسانی هستیم. همچنین به دلیل حمله نظامی به این شهرک و تخریب امکانات آن، ما از صلیب سرخ جهانی می خواهیم که برای تامین نیازهای اولیه ساکنان شهرک اشرف، اعم از داروئی و غذائی افدامات لازم را به عمل آورد. برای جلوگیری از رخداد یک فاجعه انسانی، ساکنان این شهرک باید بمانند آوارگان دیگر زیر پوشش میثاق های بین المللی قرار بگیرند. بزرگ ترین خطر برگردان این افراد به ایران است. دولت عراق باید خود را متعهد نماید که تا پیدا شدن راه حل دائمی، اعمال هر گونه تهدید و خشونت علیه ساکنان این شهرک را متوقف سازد و مقرارت کنوانسیون های بین الملی را در مورد آنها رعایت نماید. به نظر می رسد که راه بینادی برای حل این معضل انسانی فراهم نمودن امکانات مهاجرت تدریجی این افراد به کشور هایی است که خود را موظف و مقید به رعایت حقوق آوارگان و رعایت میثاق های بین امللی می دانند. ما از کمیساریای پناهندگان سازمان ملل می خواهیم که هر چه زود تر به این نیاز پاسخ مثبت دهند و این مشکل را بسیار جدی تلقی کنند. سازمان ملل باید همکاری دولت عراق را برای نقل و انتقال این افراد به مکان های جدید جلب نموده، از آنها بخواهد که پیش از فراهم شدن این امکانات، امکان ادامه زندگی طبیعی و خالی از دغدغه ساکنان این شهرک را از بین نبرد و به مداخله نظامی خود پایان دهد. جمعیت مدافع از حقوق بشر ایران در جنوب کالیفرنیا چهارشنبه‏، 2009‏/08‏/05

جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران - جنوب کالیفرنیا

همبستگی‌ با جنبش جهانی‌ برای پشتیبانی از خیزش ملت ایران در راه دمکراسی

بیانیه اعلام و دعوت به اعتصاب غذا در برابر سازمان ملل

بیانیه اعلام و دعوت به اعتصاب غذا در برابر سازمان ملل

مردم شریف ایران با حضور گسترده خود در انتخابات ۲۲ خرداد نشان دادند که علی رغم نقایص اساسی نظام انتخاباتی در ایران ترجیح می دهند که سرنوشت خود را به شیوه های مسالمت آمیز و دموکراتیک تغییر دهند. متأسفانه دولت حاکم بر ایران حق مشارکت مؤثر شهروندان ایرانی را در تعیین سرنوشت شان پاس نداشت و با تقلبی گسترده این حق اساسی مردم ایران را به نحو گسترده نقض کرد، و آشکارا علیه مردم خود دست به کودتا زد. و تأسف بیشتر آنکه دولت برآمده از کودتا در برابر موج اعتراضات گسترده اما آرام و صلح جویانه مردم نسبت به نقض آشکار حقوق اساسی شان دست به سرکوبی بسیار خشونت آمیز و بی رحمانه زده است و شمار زیادی از فعالان سیاسی، روشنفکران، روزنامه نگاران، و مردم عادی در خیابانها را بر خلاف رویه های قانونی بازداشت و راهی سلولهای انفرادی کرده است، و بنا به اطلاعات موثق آنها را تحت انواع فشارهای شدید روحی و جسمانی قرار می دهد تا به جرائم ناکرده اعتراف کنند.

ما امضا کنندگان این نامه برای اعلام پشتیبانی از جنبش سبز مردم ایران، محکوم کردن تقلب گسترده درانتخابات، سرکوب بی رحمانه اعتراضات مردمی، و بازداشت غیرقانونی صدها شهروند و فعال سیاسی و اجتماعی در ایران به مدّت سه روز از 31 تیر تا 2 مرداد ماه (22 تا 24 جولای) در برابر مقر سازمان ملل متحد در نیویورک دست به اعتصاب غذا خواهیم زد تا صدای مظلومیت مردم شریف ایران زمین را به گوش جهانیان برسانیم، و از اعضای مسؤول جامعه جهانی بخواهیم که مصرانه و بجدّ از دولت جمهوری اسلامی بخواهند که تمامی بازداشت شدگان را بسرعت و بدون هیچ قید و شرطی آزاد نمایند. با توجه به وضعیت نگران کننده ی در معرض خطر بودن جان و سلامتی بازداشت شدگان اخیر، خواستار دیدار نماینده ی دبیر کل سازمان ملل متحد با بازداشت شدگان و آزادی فوری نامبردگان هستیم.

همچنین ما امضا کنندگان این نامه از تمامی هموطنان مقیم آمریکا دعوت می کنیم که برای اعلام حمایت خود از جنبش سبز مردم ایران، و نیز اعلام همبستگی با بازداشت شدگان اعتراضات هفته های اخیر در ایران در تاریخهای یاد شده به این همایش اعتراضی در برابر مقر سازمان ملل متحد بپیوندد، و سفیر و صدای رسای هموطنان خود در این روزهای حساس و دشوار باشند.

امضا کنندگان:

1- عبدالعلی بازرگان. 2- محمد برقعی3- حسین بشیریه . 4- علی بنوعزیزی. 5- نیره توحیدی. 6- فاطمه حقیقت جو. 7- حمید دباشی. 8- مصطفی رخ صفت. 9- علی رضایی. 10- احمد صدری. 11- محمود صدری. 12- کاظم علمداری. 13- عبدی کلانتری. 14- رضا فانی یزدی.15- نهضت فرنودی. 16- منصور فرهنگ. 17- احمد کریمی حکاک. 18- حسین کمالی. 19- مهرانگیز کار. 20- اکبر گنجی. 21- ابراهیم سلطانی. 22- علی میر سپاسی. 23- مجید محمدی. 24- مهرداد مشایخی. 25- آرش نراقی. 26- شیرین نشاط. 27- نادر هاشمی.

حمایت کنندگان:

1- طاهر احمدزاده. 2- یرواند آبراهامیان. 3- ژانت آفاری. 4- مهرزاد بروجردی.5- شهرنوش پارسی پور. 6- عبدالکریم سروش. 7- معصومه شفیعی 8- محسن قائم مقام. 9- علی قدسی. 10- علی کشتگر. 11- محسن مخملباف. 12- رضا معینی. 13- موسوی خوئینی ها. 14- محمد رضا نیکفر. 15- سهیلا وحدتی. 16- حسن یوسفی اشکوری.

عفو بین‌الملل

فراخوان فوری

زندانیان سیاسی هنوز در بازداشت مانده اند

حداقل هشت رهبر سیاسی هنوز در بازداشت مقامات ایرانی مانده اند، که دو نفر از آنها در بیمارستان تحت نظر به سر می برند. ابراهیم یزدی آزاد شده است. آنها زندانیان وجدانی هستند که صرفا به خاطر بیان مسالمت آمیز نظریاتشان، از جمله در باره انتخابات، در زندان هستند.

هفت نفر از هشت رهبر سیاسی که در روز 16 ژوئن 2009 در ارتباط با نظریات متصورشان در باره انتخابات مورد مناقشه ریاست جمهوری که در تاریخ 22 ژوئن برگزار شد، یا ارتباطشان با رئیس جمهور قبلی محمد خاتمی، در تهران دستگیر شده اند، هنوز در بازداشت به سر می برند. علاوه بر افراد مذکور در فراخوان (به شرح زیر) ، محسن میردامادی، نماینده سابق مجلس و عضو ارشد جبهه مشارکت اسلامی نیز در روز 13 ژوئن دستگیر شد. ابراهیم یزدی در روز 19 ژوئن آزاد شد و به بیمارستانی در تهران بازگشت که در حین انجام آزمایش ها در آنجا دستگیر شده بود.

سعید حجاریان، عضو سابق شورای شهر و مشاور رئیس جمهور محمد خاتمی و یک روزنامه نگار جستجوگر، در روز 3 ژوئیه یا در همان حدود از زندان اوین به بیمارستانی تحت کنترل نیروهای امنیتی منتقل شد. سعید حجاریان پس از سوءقصدی در سال 2000 به علت معلولیت ناگزیر از استفاده از صندلی چرخدار بوده است. همسر او یک بار در بیمارستان با او دیدار کرده است. در طی آن دیدار، سعید حجاریان به او گفت که داروهایی را که همسرش دو روز پس از دستگیریش به زندان تحویل داده بود، به او داده اند. در روز دیدار، فشار خون او بالا بود اما به خاطرآن تحت مداوای خاصی قرار نداشت؛ او از لحاظ روحی نیز در وضع بدی قرار داشت. او روزانه به داروهای تخصصی و فیزیوتراپی نیاز دارد که ظاهرا از او دریغ می شود. محسن امین زاده نیز در روز 4 ژوئیه به دلایلی که برای عفو بین الملل نامعلوم است به بیمارستانی در تهران منتقل شده است. هر دو نفر هنوز در بازداشت هستند.

در روز 4 ژوئیه، وکیل محمد علی ابطحی، محسن امین زاده، بهزاد نبوی، عبدالله رمضانزاده، مصطفی تاجزاده و محسن میردامادی گفت که به او اجازه ملاقات با موکلینش داده نشده است. او اضافه کرد که تفهیم اتهام به آنها قریب الوقوع است و آنها به اقدام علیه «امنیت ملی» متهم و پرونده آنها به دادگاه انقلاب ارجاع خواهد شد. خانواده هیچ یک از این افراد اجازه ملاقات با آنها را دریافت نکرده است. هیچ اطلاعی در باره محمد توسلی در دست نیست.

لطفا هر چه سریعتر نامه هایی به فارسی، عربی، انگلیسی و فرانسه یا به زبان خودتان بفرستید و:

* از مقامات بخواهید فورا و بدون قید وشرط رهبران و فعالان سیاسی (نام آنها را ذکر کنید) را و نیز همه افرادی دیگری را آزاد کنند که به خاطر نظریات مسالمت آمیز خود، از جمله در باره نتیجه انتخابات، دستگیر شده اند، زیرا آنها زندانیان وجدانی هستند؛
* تاکید کنید که دسترسی آنها به خانواده ها و وکلای دلخواه خود و نیزهرگونه مراقبت پزشکی ضروری فورا تضمین شود و آنها تحت شکنجه و دیگر اذیت و آزارها قرار نگیرند.


نامه­ها را پیش از 19 آگوست 2009 به مقامات زیر بفرستید:

و رونوشت به:

وزیر کشور

صادق محصولی

وزارت کشور

خیابان دکتر فاطمی

تهران، جمهوری اسلامی ایران

فکس: 203 6650 21 98+ 547 8899 21 98+

203 8896 21 98+



رئیس قوه قضاییه

آیت الله محمود هاشمی شاهرودی

حوزه ریاست قوه قضاییه

خیابان پاستور، خیابان ولی عصر، پایین تر از سه راه جمهوری، تهران کد پستی 1316814737، جمهوری اسلامی ایران

پست الکترونیکی: shahroudi@dadgostary-tehran.ir (در قسمت موضوع بنویسید: خدمت آیت الله شاهرودی)

عنوان: جناب آقای



رهبر جمهوری اسلامی ایران

آیت الله سید علی خامنه ای

دفتر مقام رهبری

خیابان جمهوری اسلامی، خیابان شهید کشور دوست، تهران، جمهوری اسلامی ایران

پست الکترونیکی: info_leader@leader.ir

از طریق تارنمای: (انگلیسی) http://www.leader.ir/langs/en/index.php?p=letter

(فارسی) http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=letter

عنوان: جناب آقای آیت الله

و نمایندگان دیپلماتیک ایران در کشور خودتان.

در صورتی که بخواهید پس ازتاریخ بالا نامه بفرستید، از دبیرخانه عفو بین الملل یا دفتر عفو بین الملل بخش خودتان سوال کنید.


این اولین روزآمدسازی فراخوان فوری 09/159، شماره نمایه

MDE 13/058/2009 است.

اطلاعات بیشتر

در روزهای پس از 13 ژوئن که پیروزی رئیس جمهور احمدی نژاد در انتخابات روز پیش از آن اعلام شد، که مورد مخالفت صدهاهزار نفر از ایرانیان قرار گرفته است، مقامات ایرانی محدودیت های شدیدی بر آزادی بیان، تشکل و تجمع برقرار کرده اند. نیروهای امنیتی شامل نیروی شبه نظامی بسیج در سطحی گسترده به خیابان ها گسیل شده اند؛ دسترسی به اینترنت و تلفن های همراه گاهی مسدود یا به شدت دچار وقفه شده است. نشریات ایرانی از انتشار اطلاعات در باره ناآرامی سراسری در پی اعلام نتیجه منع شده اند. روزنامه نگاران از حضور در خیابان ها ممنوع شده اند، ویزای آنها تمدید نشد و برخی از خبرنگاران خارجی دستگیر یا از کشور اخراج شده اند.

بنا به اطلاعیه های رسمی که عفو بین الملل ثبت کرده است، از روز 12 ژوئن نیروی انتظامی و نیروهای بسیج حداقل 2277 نفر را در سراسر ایران در طی تظاهرات یا پس از آن دستگیر کرده اند. این عده شامل شخصیت های برجسته سیاسی نزدیک به میر حسین موسوی، نامزد انتخاباتی دیگر مهدی کروبی و رئیس جمهور سابق خاتمی که از مبارزه انتخاباتی میرحسین موسوی حمایت کرد، هستند. برخی از مدافعان حقوق بشر و روزنامه نگاران نیز بازداشت شده اند. در روز 16 ژوئیه، وکیل و مدافع حقوق بشر عبدالفتاح سلطانی نیز دستگیر و بازداشت شد (لطفا نگاه کنید به فراخوان فوری 09/160، MDE 13/059/2009، 19 ژوئیه 2009: http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/059/2009/en). روزنامه نگار عیسی سحرخیز در روز 4 ژوئیه دستگیر و به محل نامعلومی انتقال یافت (لطفا نگاه کنید به فراخوان فوری 09/181،MDE 13/067/2009، 6 ژوئیه 2009: http://www.amnesty.org/en/library/info/MDE13/067/2009/en).

در روز 24 ژوئن، 70 استاد دانشگاه با میرحسین موسوی دیدار کردند و پس از خروج از دفتر او دستگیر شدند. همه آنها به جز چهار نفر بعدا آزاد شدند. دکتر قربان بهزادیان، رئیس مبارزه انتخاباتی میرحسین موسوی، و اردشیر امیر ارجمند، استاد حقوق دردانشگاه شهید بهشتی از جمله کسانی هستند که هنوز در بازداشت به سر می برند. صدها نفر دیگر در طی تظاهرات علیه نتیجه انتخابات، که با استفاده مفرط از زور و خشونت روبرو شده، دستگیر شده اند. بسیاری کتک خورده اند و، بنا به اعلام مقامات، حداقل 21 نفر کشته شده اند، گرچه تعداد واقعی احتمالا بیشتر است.

در بازداشت: محمد علی ابطحی، محسن امین زاده، بهزاد نبوی، عبدالله رمضانزاده، مصطفی تاجزاده و محسن میردامادی، محمد توسلی، سعید حجاریان

سوم مرداد ماه 1388: روز جهانی اقدام برای حقوق بشر در ایران

سوم مرداد ماه 1388: روز جهانی اقدام برای حقوق بشر در ایران

17 تیرماه 1388- فعالان حقوق بشربطور هماهنگ روز جهانی اقدام برای حقوق بشر در ایران را برای تاریخ سوم مرداد ماه سازماندهی کرده اند تا در آن خواستار رعایت حقوق بشر مردم ایران شوند. آنها همچنین برای ابراز همبستگی جهانی خود با جنبش حقوق شهروندی مردم در ایران دست به تظاهرات خواهند زد. سازمان های عمده حقوق بشری از حامیان این اقدام روز جهانی هستند.

در سراسر جهان، مردم برای همبستگی با مردم ایران تجمع خواهند کرد. بیش از یک ماه است مردمی که در تجمعات مسالمت آمیز خواهان حقوق خود هستند مورد سرکوب های گسترده دولتی قرارمی گیرند. بسیاری از مردم در خیابان ها کشته شدند، چند صد نفر در خیابان ها مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مجروح شده اند و بنظر می رسد که حداقل 2000 نفر بازداشت شده اند.

روز جهانی اقدام در دفاع از حقوق بشر مردم ایران وابسته به هیچ گروه و برنامه سیاسی نیست و هدف آن تضمین حقوق مردم ایران است که بطور جهانی به رسمیت شناخته شده است.

برگزار کنندگان این روز جهانی اقدام بر این باروند که مسائل سیاسی پیش روی ایران تنها توسط مردم ایران قابل حل است اما سرکوب خشونت بار حقوق تضمین شده بشر مردم ایران دغدغه همه مردم جهان است.

روز اقدام جهانی حقوق بشر مردم ایران برای دستیابی به این خواسته ها برگزار می شود:

1. جامعه جهانی این موضوع را که حقوق بشر مردم ایران یک دغدغه جهانی است، تائید می کند و تاکید می کند که دبیر کل سازمان ملل متحد باید برای بررسی وضعیت زندانیان و تعداد بسیار زیاد ناپدیدشدگان هئیتی را فورا به ایران اعزام کند.

2. همه زندانیان سیاسی و عقیدتی از جمله روزنامه نگاران، دانشجویان و فعالان جامعه مدنی باید بدون قید و شرط و فورا آزاد شوند.

3. به خشونت های دولتی و مورد حمایت دولت باید پایان داده شود و دولت برای جنایاتی که اتفاق افتاده باید پاسخگو باشد، و

4. آزادی تجمع، آزادی بیان و آزادی مطبوعات که در قانون اساسی ایران تضمین شده و از الزامات بین المللی ایران تحت پیمان ها و میثاق های بین المللی است، باید تامین شود.

حامیان روز جهانی اقدام عبارتند از: شیرین عبادی؛ برنده جایزه صلح نوبل، جامعه دفاع از حقوق بشر در ایران (ال دی دی اچ آی)، کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، دیده بان حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز، عفو بین الملل- امریکا، ابتکار زنان برنده جایزه صلح، و مروجان حقوق بشر امید.

برای اطلاعات بیشتر با هادی قائمی، با ایمیل united4iran@gmail.com تماس بگیرید.

برای آخرین اطلاعات و شهرهایی که تظاهرات روز اقدام جهانی در آنها برگزار می شود، به وب سایت www.united4iran.com مراجعه کنید.

نگرانی از استفاده مفرط اییه اعلام انتخاب دوباره رئیس جمهور احمدی نژاد

عفو بین الملل
شماره نمایه عفو بین الملل: MDE13/056/2009

فراخوان فوری 09/150 نگرانی از استفاده مفرط

اییه اعلام انتخاب دوباره رئیس جمهور احمدی نژاد

هزاران نفر از مردم عمدتا حامی میرحسین موسوی ـ نامزدییروزی دوباره رئیییده ـ در خیابان های تهران و دیی به خشونت انجامیده است. این مردم با خطر زخمی ییروهای امنیتی روبرو هستند. بنا به گزارش ها، ده ها نفر دستگیر شده و حداقل پنج دانشجو در روز یییز در تظاهراتیین الملل بر اییروهای امنیتی در صورت وقوع تظاهرات بعدیییا اذیت آزارهای دیگر قرار گیرند. عفو بین الملل در عیی بیان و اطلاعات را به روشی غیرقانونی از طریی به خدمات تلفنی، از جمله ارسال پیی خارجی و تارنماهای اینترنتی
در تهران، پس از اییییییده اند و اعضای نیروهای امنیتی را تهدیین نیروها نییین فرمانده نیروی انتظامیی از سیاستمداران، به خاطر «طراحی» شورش ها و 50 نفر نیز از «آشوبگران سازمان یافته» دستگیر شده اند.
یشان به عنوان فاطمه براتیی شرفی، مبینا احترامییز شعاعی و محسن ایمانی، به عفو بین الملل اعلام شده، گویا در 14 ژوئن در پی حمله نیروهای امنیتییی دیگر ـ احتمالا ده ها نفر ـ نیز دستگیر و بسیاری دیگر زخمی شده اند. عفو بین الملل نام های 13 دانشجو را دریی شود دستگیر شده اند. گزارش هایی نیز در باره افرادی به دست رسیی تظاهرات در شهرهای دیگر مثل زاهدان، تبریز، مشهد، بابل و شیراز دستگیر شده اند.
تظاهراتی علیه نتیییه ای تظاهرات علیه نتیی «براساس قانون» برخورد خواهد شد. اما، تظاهرات به هرجهت انجام شد و میر حسین موسوی و ییگر انتخابات ریاست جمهوری، مهدییییی بین حامیان میرحسین موسوی و رئیس جمهور احمدی نژاد رخ داد و گویا ییی به خاطر پیروزی رئیس جمهور احمدیی گرفته بود.
ظاهرا مقامات میی در باره ناآرامییی به تارنماهای مختلف اینترنتی از جمله فیی پشتیبان میر حسین موسوی، و پارازیت انداختن روی برنامه های رسانه های خارجی مثل بی بی سی، مانع از سازماندهی تظاهرات به وسیله هواداران میر حسین موسوی بشوند. خطوط تلفن به تهران به طور ادواری مختل شده اند.
اطلاعات پس زمینه ای
در روز 10 ژوئن، دو روز پیش از انتخابات، در پی اجتماعات گسترده عمومی درحمایت از میرحسین موسوی، رئیس دفتر سیاسیی از یی
پس از اییجیی داد رئیس جمهور احمدی نژاد با تفاوتییاری، زیاد و غیرقابل انتظار بود، برنده شده، او مدعی پیروزی شد. مقام رهبری، آیت الله خامنه ایین قدرت در ایران برخوردار است، انتخاب دوباره او را تایییرحسین موسویین نتیجه را یییییگر، محسن رضایییت های رسمی به شوراییت ها تصمیم گیری خواهد شد.
مقامات ایران وظییین المللی هر گونه محدودیت بر حق آزادی تجمع باید ضرورت داشته باشد و برطبق قانون به نفع امنیت ملی یا امنیت عمومی، نظم همگانی، حمایت از سلامت یا اخلاق عمومی یا حمایت از حقوق و آزادی های دیگران باشد. هرگونه محدودیتی از این قبیل باید در تناسب با هدفی قانونی و بدون توسل به تبعیض، از جمله به خاطر عقاید سیاسی، باشد. حتا در صورتیین محدودیتی طبق قانون بین المللی توجیه پذیر باشد، برقراری نظم باید طبق موازین بین المللی مربوط به اجرایی قانون اجازه می دهد تنها در صورتیی باشد و فقط به میزانیی اجرای وظیفه شان لازم است، و از سلاح گرم فقط در صورتی ی محافظت از زندگییر باشد. مجریان قانون باید خویشتنداری نشان دهند، خسارت یا جراحات را به حداقل برسانند و به زندگی انسان ها احترام بگذارند و از آن محافظت نمایند.
اقدامات پیشنهادی: لطفا هر چه سریعتر نامه هایی به فارسی، عربی، انگلیسی، فرانسوی یا به زبان خودتان بفرستید و:
ـ از مقامات بخواهیی مربوط به نتیجه انتخابات خویشتن داری به خرج دهند و تضمیین وسیله و در شرایطیی محافظت از زندگی انسان ها اجتناب ناپذی
یییان باییگر اذییشان و نیی ضروری دسترسی داشته باشند و بدون تاخیر در مقابل یی حاضر شوند تا بتوانند اساس بازداشت خود را مورد اعتراض قرار دهند؛
ـ مقامات را فرابخوانید تا یییژه مواردی
ـ خواستار شویییان مسالمت آمیز عقایدش در باره نتیجه انتخابات دستگیر شده، فورا و بدون قید و شرط آزاد شود؛
ـ از مقامات بخواهییت غیرقانونی بر آزادییان، از جمله آزادی پیجویی، دریافت و پخش اطلاعات و نظریات، خاتمه دهند.
نامهها را به مقامات زیر بفرستید:
وزی
صادق محصولی

خیی
تهران، جمهوری اسلامی ایران
203 896 8 21 98+
547 899 8 21 98+
203 650 6 21 98+
عنوان: جناب آقای

رئیس قوه قضاییه
آیت الله محمود هاشمی شاهرودی
حوزه ریاست قوه قضاییه
خیابان پاستور، خیابان ولی عصر، پایین تر از سه راه جمهوریی 1316814737، جمهوری اسلامی ایران
یی: shahroudi@dadgostary-tehran.ir (در قسمت موضوع بنویسید: خدمت آیت الله شاهرودی)
عنوان: جناب آقای

رونوشت برای:
رهبر جمهوری اسلامی ایران
آیت الله سید علی خامنه ای
دفتر مقام رهبری
خیابان جمهوری اسلامی، خیابان شهیی اسلامی ایران
یی: info_leader@leader.ir
از طریق تارنمای: (انگلیسی) http://www.leader.ir/langs/en/index.php?p=letter
(فارسی) http://www.leader.ir/langs/fa/index.php?p=letter
عنوان: جناب آقای

و نمایندگان دیپلماتیی

ید. در صورتیید پس از 27 ژوئیه 2009 نامه بفرستید، از دبیرخانه عفو بین الملل یا دفتر عفو بیید.

کارنامه ۴ ساله‌ دولت نهم در زمینه حقوق بشر • بخش اول

کارشناسان کارنامه اقتصادی احمدی‌نژاد را در زمینه‌ی اقتصاد بدترین بخش‌عملکرد چهارساله او ارزیابی می‌کنند. اما گزارش‌های مستند ترازنامه این دولت در زمینه‌ی حقوق بشر را نیز سیاه و منفی می‌دانند.

http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4288320,00.html

ادامه بازداشت تعدادی از کارگران ایران به خاطر شرکت درمراسم اول ماه مه

خطاب به همه ی سازمانها وفعالان کارگری جهان و تمامی انسان های آگاه

موضوع:ادامه بازداشت تعدادی از کارگران ایران به خاطر شرکت درمراسم اول ماه مه

نزدیک به یک ماه از دستگیر شدن بیش از 150 نفر در محل برگزاری مراسم اول ماه مه 88 در پارک لاله می‌گذرد. مراسمی که بنا به فراخوان تشکل‌های مستقل کارگری و برای اعلام مطالبات کارگران ایران مندرج در قطعنامه‌ی آنان قرار بود در پارک لاله برگزار شود، اما قبل از برگزاری مورد سرکوب نیروهای امنیتی – پلیسی قرار گرفت.

در طی این مدت خانواده‌های دستگیرشدگان تحت فشار قرار گرفتند و با پاسخ‌های ضد ونقیض مراکز قضایی مواجه شدند. بازداشت‌شدگان با اتهامات واهی ِ نظیر تبانی برای اخلال در نظم عمومی و امنیت ملی و.... و بدون امکان دسترسی به وکیل و یا امکان تماس با خانواده‌های خود مورد بازجویی های طولانی و فشارهای زیادی در زندان قرار گرفته‌اند و اکنون با وجود آزاد شدن تعدادی از این عزیزان هنوز هم تعداد زیادی از آنان آزاد نشده‌اند که می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:

علیرضا ثقفی – محسن ثقفی - محمد اشرفی – کاوه مظفری – جلوه جواهری – جعفرعظیم‌زاده – سعید یوزی –مهدی شاندیز – غلامرضا خانی –...

از ابتدای خرداد ماه این دستگیر شدگان به بندهای عمومی زندان اوین منتقل شده اند و برخی از آنان با خانواده های خود ملاقات داشته اند. در این میان تنها علیرضا ثقفی که در بند 209 به سر می برد،تا کنون هیچ تماسی با همسر وخانواده ی خود نداشته است.

به این افراد باید 9 نفر باقیمانده از اعضای تعاونی مسکن ومصرف فلزکار – مکانیک را نیزاضافه کرد که درمحلتعاونی خود وحین برگزاری جلسه ی سالانه ی اعضای تعاونی بازداشت شده اند.( 8 نفر باقیمانده با قید کفالت آزاد شده اندوبرای بقیه حکم تشدید قرار صادر شده است.

این روند دستگیری‌ها و محدودیت‌های قضایی و عدم دسترسی زندانیان به حقوق اولیه ی خود، در مورد دیگر زندانیان نیز اتفاق می‌افتد.

کانون مدافعان حقوق کارگر ضمن تاکید بر مطالبات اعلام شده درقطع‌نامه کارگران ایران، وجدان آگاه همه‌ی جهان را به این پرسش‌ها جلب می‌کند و می‌پرسد کدام یک جرم و مغایر با قوانین جاری است:

- نپرداختن ماه‌ها حقوق کارگران و گرسنه نگه داشتن خانواده‌های آنان یا درخواست برای پرداخت حقوق معوقه آنان ؟

- زندانی کردن بدون دلیل و با اتهامات واهی کارگران یا درخواست آزادی کارگران زندانی ؟

- برگزاری مراسم جشن روز کارگر که حق آنان است (و مطابق با تعهدات ایران در کنوانسیون سازمان بین المللی کار است) یا دستگیری وضرب شتم آنان؟



کانون مدافعان حقوق کارگر می پرسد طرح کدام یک از خواسته‌های مندرج در قطع‌نامه روز اول ماه ماه مخل نظم و امنیت عمومی و ملی بوده است:

- لغو کار کودکان؟

- لغو تبعیض جنسیتی؟

- تامین امنیت شغلی ؟

- پرداخت به موقع دستمزدها؟

- افزایش دستمزدها ورسیدن به حدی که امکان یک زندگی انسانی برای کارگران وجود داشته باشد؟

- جلوگیری از اخراج دسته جمعی وخودسرانه ی کارگران واحدهای دولتی وخصوصی با انگیزه های سودجویانه وطمع ورزانه

بدین وسیله ضمن حمایت مجدد ازکمپین برای آزادی دستگیر شدگان پارک لاله ، از تمامی کارگران و آزادیخواهان ایران و جهان و تمامی نهادهای کارگری و حقوق بشری داخل و خارج از ایران می‌خواهیم که ضمن حفظ همگرایی ایجاد شده، برای آزادی بی قید وشرط تمامی عزیزان دستگیر شده و دیگر کارگران و فعالان کارگری زندانی و اصرار بر مطالبات کارگران ایران متحدانه اقدام نمایند.

کانون مدافعان حقوق کارگر

اخراج علی نجاتی و احکام صادره برای کارگران هفت تپه

اخراج علی نجاتی و احکام صادره برای کارگران هفت تپه

علی نجاتی رئیس هیئت مدیره ی سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه از 18 اسفند تا 25 فروردین 88 در بازداشت و تحت بازجویی اطلاعات قرار گرفت. وی پس از آن که با قرار کفالت آزاد شد نامه ی اخراج از طرف شرکت نیشکر هفت تپه دریافت نمود که در آن نامه اعلام شده است ایشان از تاریخ 8 فروردین 88 از کار خود اخراج شده است. با وجود این که دادگاه انقلاب شهرستان شوش نامه ای صادر کرده است که نشان می دهد علی نجاتی در این مدت در بازداشت دستگاه قضایی-امنیتی بوده است و طبق قوانین موجود، در این صورت عدم حضور وی در محل کار غیبت محسوب نمی شود، مدیران نیشکر به بهانه ی غیبت وی را از کار اخراج کرده اند.

همچنین طی حکمی که از دادگاه به وکیل 5 نفر از اعضای هیئت مدیره تسلیم شده است، برای آقایان علی نجاتی، جلیل احمدی، فریدون نیکوفرد و قربان علیپور یک سال زندان ( 6ماه تعزیری و 6 ماه تعلیقی ) و 5 سال ممانعت از شرکت در هر گونه انتخابات کارگری و برای آقای محمد حیدری مهر 1 سال زندان ( 8 ماه تعلیقی و 4 ماه تعزیری ) و 3 سال ممانعت از شرکت در هر گونه انتخابات نمایندگی کارگری صادر شده است. هم چنین در حکم صادره علت این احکام « ایجاد سندیکای خارج از قانون » و پاره ای از اتهامات واهی علام شده است.

کمیته ی دفاع از کارگران هفت تپه ضمن محکوم کردن دستگیری های مربوط به اول ماه می در تهران و دیگر سرکوب های انجام شده در سایر نقاط ایران، اخراج علی نجاتی و احکام صادره برای وی و دیگر اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه اعلام می کند به پشتوانه ی حامیان و نهادها و افراد تشکیل دهنده ی این کمیته با تمام توان خود برای دفاع از این کارگران تلاش خواهد نمود.

این کمیته از تمام کارگران ایران و جهان ، تشکل ها و نهاد های کارگری داخل و خارج و نهاد های حقوق بشری می خواهد با تمام توان خویش برای دفاع از این نمایندگان کارگران اقدام نمایند.

کمیته ی دفاع از کارگران هفت تپه

31 اردیبهشت 88

اسماعیل سلمانپور از زندان اوین به بیمارستان منتقل شد

اسماعیل سلمانپور از زندان اوین به بیمارستان منتقل شد
سه شنبه ، 8 ارديبهشت 1388 ، 15:39
اسماعیل سلمانپور از دانشجویان دربند پلی تکنیک روز گذشته به دلیل وضعیت بسیار وخیم جسمی و در حالی که در آستانه مرگ قرار داشته از زندان اوین به بیمارستان منتقل شده است.
روز گذشته مسئولین پرونده، با تماس با پدر و مادر اسماعیل سلمانپور از آنها خواستند که برای تحویل گرفتن فرزند خود مراجعه کنند، که پس از مراجعه آنها مشخص می شود که به دلیل وضعیت بسیار وخیم جسمی اسماعیل از والدین خواسته شده است که برای تحویل گرفتن وی مراجعه کنند.
در حالیکه هم اکنون والدین اسماعیل سلمانپور در بیمارستان نزد وی هستند اما تهدید شده اند که به هیچ وجه هیچ یک از دانشجویان و حتی وکیل وی اجازه مراجعه به بیمارستان را ندارند
انتقال ناگهانی اسماعیل سلمانپور از زندان اوین به بیمارستان باعث نگرانی بسیار زیاد دانشجویان نسبت به وضعیت سلامتی وی و تمامی دانشجویان دربند شده است.
هفته گذشته اعلام شده بود که دانشجویان در اعتراض به شکنجه و فشارهای غیرانسانی بر خود و در اعتراض به فشار برای اعتراف تلویزیونی دست به اعتصاب غذا زده اند

تنها حکم عادلانه تبرئه و آزادی فوری رکسانا صابری است

تنها حکم عادلانه تبرئه و آزادی فوری رکسانا صابری است
در تاریخ ٢٠ اردیبهشت دادگاه تجدید نظر خبرنگار امریکایی ایرانی تبار رکسانا صابری در شعبه ١٤ دادگاه تجدید نظر تهران برگزار شد. این دادگاه در پشت درهای بسته برگزار شد، اما بر خلاف دادگاه اول وکلای این خبرنگار ٣٢ ساله که به هشت سال زندان محکوم شده است، توانستند در دادگاه حضور یابند و از موکل خود دفاع کنند.
گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام می‌کند " سرعت عمل در برگزاری دادگاه تجدید نظر و حضور وکلای رکسانا صابری در این دادگاه نشانه های دلگرم کننده ای است. با این همه باید هوشیار بود، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ما را به تصمیماتی غیر منتظره عادت داده است. گزارشگران بدون مرز خواهان دادگاهی علنی و حضور شیرین عبادی وکیل برجسته ایرانی و رئیس کانون مدافعان حقوق بشر و یا نمایندگان وی در این دادگاه شده بود. که این امر پذیرفته نشد.
" تنها حکم عادلانه تبرئه و آزادی فوری این خبرنگار است. رکسانا صابری در همین هفته باید به همراه نامزدش فیلمساز مشهور ایرانی بهمن قبادی برای معرفی فیلمی که در نوشتن سناریوی آن همکاری داشته است به کن سفر کند. "
دو وکیل رکسانا صابری صالح نیکبخت و عبدالصمد خرمشاهی که در دادگاه امروز شرکت داشته اند به گزارشگران بدون مرز اعلام کردند " خوشبین و از روند دادرسی امروز رضایت دارند." صالح نیکبخت طی دو ساعت از پرونده دفاع کرده است و با تکیه بر مدارک و اسناد بسیاری خواهان تبرئه موکل خود شده اند. وی به پرونده های روزنامه نگارانی که در گذشته به همین اتهام بازداشت و سپس تبرئه شده بودند استناد کرده است. " دادگاه غیر علنی بود اما به ما وقت کافی برای دفاع داده شد و اگر ادله ما از سوی قضات پذیرفته شود رکسانا صابری آزاد خواهد شد." عبدالصمد خرمشاهی نیز با اظهار "خوشبینی" اعلام کرد " که قانونا دادگاه ظرف مدت یک هفته باید حکم را اعلام کند."
چندین روزنامه نگاران ایرانی و یا " دوملیتی" در چند ساله اخیر با اتهام " جاسوسی بازداشت و محاکمه شده اند. مقامات مسئول ایران از اتهام " جاسوسی" سواستفاده می‌کنند. هم اکنون ایران با چهارده روزنامه نگار و وب‌نگار زندانی بزرگترین زندان روزنامه نگاران در خاورمیانه است.
يادآوری
رکسانا صابری ٣٢ ساله در امریکا متولد و بزرگ شده است, و از شش سال پیش در ایران به‌ تحقیق و تحصیل مشغول بود. وی با شبکه رادیویی ان پی آر و بخش جهان رادیو و تلویزیون بی بی سی تا ١٣٨٥ همکاری داشته است.
١٢ بهمن ماه ١٣٨٧ رکسانا صابر در تهران دستگیر شد.
١٠ اسفند ماه ١٣٨٧ بازداشت رکسانا صابری از سوی شبکه رادیویی ان پی آر از قول پدرش رضا صابری اعلام شد. پدر این روزنامه‌نگار گفته بود " دخترش در پی مکالمه کوتاهی در تاریخ ٢٢ بهمن بازداشت خود را به وی اعلام کرده است."
١١ اسفند ١٣٨٧حسن قشقاوی سخنگوی وزارت امور خارجه اعلام کرد که فعالیت رکسانا صابری در ایران " غیر قانونی" بوده است.
١٢ اسفند ١٣٨٧ علیرضا جمشیدی سخنگوی دستگاه قضایی ایران اعلام کرد " وی با قرار صادره از دادسرای انقلاب در بازداشت به سر می‌برد و اکنون در زندان اوين است.
٢٠ فروردین ١٣٨٨ حسن زارع دهنوی معاون امنیتی دادستان تهران اعلام کرد که «وی بدون مجوز خبرنگاری و تحت عنوان خبرنگار، فعالیت های جاسوسی انجام می‌داده است که مدارک در پرونده موجود است و وی نیز تمام اتهامات را پذیرفته است.»
٢٥ فروردین ١٣٨٨ علیرضا جمشیدی اعلام کرد که محاکمه رکسانا صابری در یکی از شعب دادگاه انقلاب آغاز و "اتهام" وی در کیفرخواست ارائه شده به دادگاه "جاسوسی به نفع اجانب" اعلام شده است.
٢٩ فروردین ١٣٨٨ اعلام شد که رکسانا صابری به هشت سال زندان محکوم شده است.
٣٠ فروردین ١٣٨٨ شیرین عبادی دفاع از رکسانا صابری را بر عهده گرفت. اما تحت فشار دستکاه قضایی خانواده صابری از تصمیم خود صرف نظر کرد.
اول اردیبهشت ماه ١٣٨٨ رکسانا صابری دست به اعتصاب غذا زد
٥ اردیبهشت ١٣٨٨ عبدالصمد خرمشاهی لایحه اعتراضی را به دادگاه تجدید نظر ارائه کرد.
٨ اردیبهشت ٤ تن از اعضای گزارشگران بدون مرز از جمله دبیر اول سازمان ژان فرانسوا ژولیار در حمایت از خواست خبرنگار زندانی رکسانا صابری اعتصاب غذا کردند.
١٣ اردیبهشت رکسانا صابری در اعتراض به تکذیب اعتصاب غذا از نوشیدن آب خوداری کرده است و برای چند ساعتی به درمانگاه زندان اوین انتقال یافت
١٤ اردیبهشت پیام شیرین عبادی وکیل مدافع حقوق بشر در حمایت از رکسانا صابری و روزنامه نگاران زندانی و اعتصاب گزارشگران بدون مرز.
١٣ اردیبهشت ادامه اعتصاب غذای گزارشگران بدون مرز در برابر مقر سازمان ملل متحد در نیویورک
١٤ اردیبهشت تقاضای تبدیل قرار بازداشت به وثیقه از سوی وکلا
١٥ اردیبهشت اعلام پایان اعتصاب غذای رکسانا صابری
٢٠ برگزاری اردیبهشت دادگاه تجدید نظر .

گزارشگران بدون مرز انجمن بين المللي دفاع از روزنامه نگاران زنداني و آزادی مطبوعات بر مبنای اصل ١٩ اعلاميه جهانی حقوق بشر است

فراخوان بیداران برای تهیه نقشه گورستان خاوران

بر اساس یک بر آورد اولیه، که دقت آن باید در جریان این پروژه ارزیابی شود، تعداد قربانیان دگر اندیش که تا قبل از کشتار وسیع تابستان ١٣٦٧ در این گورستان به خاک سپرده شده اند در حدود ٢٠٠٠ نفر می باشند. بدون تردید تهیه نقشه مجازی گورستان خاوران بدون یاری خانواده و بستگان قربانیانی که در خاوران به خاک سپرده شده اند نا ممکن است. به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که گزارش اولیه ای را منتشر کرده و دست یاری به سوی آنان دراز کنیم.

طرح تهیه نقشه مجازی گورستان خاوران
گورستان خاوران در جنوب شرقی تهران واقع شده است. در سال ١٣٦٠ مقامات جمهوری اسلامی تصمیم می گیرند که از آن پس کفار (قربانیان دگر اندیش) را در قبرستانهای مسلمانها دفن نکنند و در تهران گورستان خاوران برای دفن کفار انتخاب شد. از اول آبان همان سال درگذشتگان بهائی نیز در خاوران دفن می شدند و گورستان خاوران به دو بخش تقسیم شد. بخشی از آن برای خاک سپاری قربانیان دگر اندیش و قسمت دیگری برای خاک سپاری درگذشتگان بهائیان در نظر گرفته شد. بر اساس یک بر آورد اولیه، که دقت آن باید در جریان این پروژه ارزیابی شود، تعداد قربانیان دگر اندیش که تا قبل از کشتار وسیع تابستان ١٣٦٧ در این گورستان به خاک سپرده شده اند در حدود ٢٠٠٠ نفر می باشند. بدون تردید تهیه نقشه مجازی گورستان خاوران بدون یاری خانواده و بستگان قربانیانی که در خاوران به خاک سپرده شده اند نا ممکن است. به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که گزارش اولیه ای را منتشر کرده و دست یاری به سوی آنان دراز کنیم.
چگونه می توانید ما را یاری کنید؟
- پرسشنامه ضمیمه را تکمیل کرده و برای بیداران ارسال کنید.
- بر روی این نقشه محل دفن قربانیان را مشخص کنید.
- اشتباهات احتمالی را به ما گوشزد کنید
- با اطلاعات خود ما را در تکمیل این جدول یاری کنید.
- محل این نشانه ها و سنگ قبرها را در نقشه و جدول ردیف ٢ و ٣ مشخص کنید.
- عکسهای خود از نشانه های موجود در خاوران و محل آنها در نقشه خاوران را برایمان ارسال کنید.
- اگر در این جدول خطائی وجود دارد ما را در جریان قرار دهید.
- اگر از خاک سپاری کسانی در خاوران اطمینان دارید، نام آنها را برایمان ما ارسال کنید.
لطفا اطلاعات خود را به آدرس پست الکترونیک زیر ارسال کنید:
info@bidaran.net
٢- یک تصویر هوائی از خاوران منتشر شده است که محل گورهای قربانیان سالهای قبل از کشتار وسیع تابستان ١٣٦٧ و گورهای دستجمعی که قربانیان تابستان ٦٧ در آنها به خاک سپرده شده اند را نشان می دهد. در قطعه ای که به قربانیان قبل از تابستان ٦٧ تعلق دارد نقاط روشنی به چشم می خورد که به گمان ما نشان گورهائی هستند که توسط خانواده های قربانیان نشانه گذاری شده است. امیدوار هستیم که با همکاری و بذل توجه خانواده و بستگان قربانیان بتوانیم مشخص کنیم که هر نشانه به کدامیک از قربانی تعلق دارد. ٣- بر اساس شماره های موجود بر دیوار خاوران فرض کرده ایم که قربانیان در ٩٢ ردیف به خاک سپرده شده اند. با اندازه گیری هائی که بر روی نقشه خاوران انجام داده ایم و با دقت بر روی نقشه هوائی، فرض کرده ایم که در هر ردیف بیست نفر به خاک سپرده شده اند. بر اساس این اطلاعات و فرضیات جدولی تهیه کرده ایم که دارای ٩٢ ردیف و ٢٠ ستون است. هر خانه (که نشان دهنده گور یکی از قربانیان است) با شماره ردیف و ستون آن مشخص می شود. ٤- به همراه این گزارش اولیه تعدادی عکس از برخی از سنگ قبرها و نشانه های موجود در خاوران در شهریور ١٣٨٧ منتشر شده است. ٥- جدولی از اسامی کسانی که از دفن آنان در خاوران اطمینان داریم منتشر کرده ایم. نقشه تقریبی خاوران جهت مشخص کردن مکان خاکسپاری اعدام شدگان همراه با ردیف ها و ستون ها ببینی ١- برای هر یک از قربانیان که در خاوران به خاک سپرده شده اند پرونده جداگانه ای تهیه شده و یا خواهد شد. به همین منظور فرمی تهیه شده است، که همراه این گزارش اولیه در بیداران منتشر شده است.

خوابی که برای خانواده ها در خاوران دیده اند!

خوابی که برای خانواده ها در خاوران دیده اند!
رضا معینی


در تاریخ ١١ اردیبهشت ۱۳۸۸ خبری با عنوان " انتقال پیکرهای قتل عام شدگان سال ۶۷ از خاوران به مکانی نا معلوم" در چندین سایت اینترنتی و دیگر رسانه ها انتشار یافت. طبق اطلاعات ما از خانواده های خاوران چنین خبری مطلقا صحت ندارد. راست این است که خانواده ها نه در پستوخانه های خود لابراتوری برای جسد شناسی دارند و نه نیازی به حمل "بقایای اجساد" عزیزان خود بعنوان مدرک. حال بماند که کدام عضو خانواده این درد را می تواند در گوشه خانه خود نگاه دارد! و در آخر این خانواده ها سند زنده هستند! مدرک برای چه کاری می خواهند؟


در تاریخ ١١ اردیبهشت ۱۳۸۸ خبری با عنوان " انتقال پیکرهای قتل عام شدگان سال ۶۷ از خاوران به مکانی نا معلوم" در چندین سایت اینترنتی و دیگر رسانه ها انتشار یافت. طبق اطلاعات ما از خانواده های خاوران چنین خبری مطلقا صحت ندارد.

گورستان خاوران پس از ۲۳ اسفند ماه سال گذشته که آخرین مراسم سال نو توسط خانواده ها در آن برگزار شد تا امروز به روی خانواده ها بسته شده است. روز شنبه ٥ اردیبهشت ۱۳۸۸ هیج یک از اعضای خانواده ها " در تاریکی" به خاوران نرفته بودند تا پیش از خاک برداری و یا پس از آن " بقایای اجساد" را با خود ببرند! انتشار چنین خبر نادرستی نه تصادفی است و نه اشتباهی! این یک فریب خبری است که از سوی دستگاه های اطلاعاتی جمهوری اسلامی هدفمند و برای ادامه سرکوب خانواده های خاوران انتشار یافته است.

راست این است که در تاریخ ١٦ بهمن ماه ۱۳۸۷ گزارشی از خاوران به نام " بولدوزرها همچنان خاوران را ویران می کنند" ( در همین شماره بیداران منتشر شده است ) بر روی سایت بیداران قرار گرفت. این گزارش به دلیل درخواست برخی از همکاران و رعایت ملاحضاتی از جمله احترام به " حریم خصوصی" خانواده ها پس از ساعاتی از سایت بیداران برداشته شد. برای اولین بار در این گزارش از تکه پاره های لباس و پتو و غیره در میان گورهای شخم زده خاوران سخن رفته بود. در این گزارش آمده بود:

"به قسمت کانالها بر گشتیم . نا گهان تکه های لباس به صورت کاملا پو سیده لا به لای خاکها به چشمم خورد ،ژاکت ، زیر پوش، پتو توجه‌ام را جلب کرد. فکر کردم اشتباه می کنم ولی دقت که کردم مطمئن شدم . به بقیه گفتم. آنها از من پریشان ترشدند، همه متو جه شده بودیم که قسمتهای کانال خیلی عجولانه دوباره زیر و رو شده است، ردیفهای درخت کا ری فقط به اندازه لازم شیار خورده و هنوزدرختها را آبیاری نکرده‌اند. ظاهرا طرح ساماندهی فعلا شامل آبیاری نیست! چندتا لباس شخصی در بیرون و داخل می لولیدند و خانواده هایی هم مثل ما تازه خبرتغییرات را شنیده بودند، آمده بودند. "

اما چهار ماه بعد به یکباره خبر " انتقال پیکرهای قتل عام شده‌گان سال 67 از خاوران به مکانی نامعلوم " انتشار می یابد. با عبارت و حتا کلماتی مشابه گزارشات "کازار خاوران" که در بیداران انتشار یافته بود! و البته همراه با نکاتی دروغین که فقط به کار دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی می آید.

تیتر خبر آسوده کردن خیال همه تلاشگران کارزار علیه ویرانی خاوران است. اگر اجساد را به "محل نامعلومی" منتقل کرده اند، دیگر چرا خانواده ها باید هر هفته به " پارک" بروند؟ چرا باید برای حفظ خاوران تلاش کرد؟ چرا باید هر جمعه چند ماشین نیروهای اطلاعاتی در آنجا بمانند تا خانواده ها را به خاوران راه ندهند؟ و مسئولان در پی پیدا کردن توجیه برای کمیساریای حقوق بشر باشند؟

ماجرا فقط این خبر نیست! فریب خبر سازی با ظاهر دفاع از قربانیان مدت هاست جریان دارد. در مهرماه سال گذشته خبر دستگیری خانمی ( از وابستگان یکی از سازمان های مخالف حکومت اسلامی) به دلیل شرکت در مراسم خاوران منتشر شد. درست در روزهایی که تعداد زیادی از اعضای خانواده ها از نوجوان تا پیرزن ٨٤ ساله به وزارت اطلاعات احضار و از آنها در باره " همکاری " با همان سازمان مخالف پرس و جو می کردند. نکته مهم آن بود که آن خانم نه تنها در مسیر خاوران بازداشت نشده بود که دستگیری ایشان هیج ربطی به تجمع یک ماه و نیم پیش خانواده ها در خاوران نداشت. ضمن آنکه ایشان اصلا در آن تجمع هم حضور نداشتند! بدون شک این بازداشت نیز مثل همه دیگر آزار و اذیت های ماموران اطلاعاتی علیه شهروندان باید محکوم می شد. اما انتشار این خبر که با عناوین مختلف در بسیاری از سایت های اینترنتی بازتاب یافت با تهدیدات بازجویان امنیتی و اصرار بر همکاری خانواده ها با این جریان سیاسی و حتا نام بردن از آن خانم و محکومیت زندان ایشان برای ترساندن خانواده ها نمی تواند یک امر تصادفی باشد!

اینکه فریب خبر را دستگاه های اطلاعاتی می سازند اما " رسانه" های جمعی آن را پخش می کنند امر تازه ای نیست. اینکه آنها از رقابت رسانه ها برای کسب خبر سو استفاده می کنند تا فریب- خبر خود را جا بزنند بازهم عجیب نیست. وزارت اطلاعات که نمی تواند فریب خبر را به نام خود منتشر کند! تاسف آور واکنش تلاشگران و در دام همان خبر سازی افتادن است. نگاهی به این خبر و مجموعه اطلاعات آن روشنگر هدف وزارت اطلاعات است.

احضار و تهدید خانواده ها از سال ۱۳۶۸ که اولین گردهم آیی های گسترده در خاوران برگزار شد، ادامه دارد اما از شهریور ماه سال گذشته همانگونه که ماموران به خانواده ها گفته اند" سیاست عوض شده است" و به پایان بردن "این غائله" به هدف اصلی ماموران امنیتی تبدیل شده است و این بار هم باید خانواده ها قربانی دهند. به همین دلیل هم در خبر جعلی تاکید می شود :

"هم‌چنین تنی از خانواده‌ها به مجموعه گفتند مقداری از بقایای اجساد مورد اشاره را به‌عنوان مدرک برداشته‌اند."

این یعنی دستاویزی برای حمله به خانه ها و خانواده ها برای پیدا کردن"بقایای اجساد". این یعنی بهانه ای جدی برای آغاز دوباره و تشدید احضارها و آزار اذیت خانواده ها. این یعنی دلیل موجه برای ادامه بستن درهای خاوران " تا بقیه مدارک" از سوی خانواده ها " برداشته نشود"! و .....

راست این است که خانواده ها نه در پستوخانه های خود لابراتوری برای جسد شناسی دارند و نه نیازی به حمل "بقایای اجساد" عزیزان خود بعنوان مدرک. حال بماند که کدام عضو خانواده این درد را می تواند در گوشه خانه خود نگاه دارد! و در آخر این خانواده ها سند زنده هستند! مدرک برای چه کاری می خواهند؟ هشیار باشیم!

بازداشت چند تن از اعضای کمپین یک میلیون امضاء در مراسم روز جهانی کارگر

بازداشت چند تن از اعضای کمپین یک میلیون امضاء در مراسم روز جهانی کارگر 11 اردیبهشت 1388
کانون زنان ایرانی :کاوه مظفری ،امیریعقوبعلی ،نیکزاد زنگنه ، پوریا پوشتاره و طاها ولی زاده از فعالان کمپین یک میلیون امضا عصر امروز در D9راسم بزرگداشت روزکارگر در پارک لاله تهران بازداشت شدند. دیگر گزارش ها حاکی است که سعید یوزی- محمد اشرفی- سعید مقدم- جعفر عظیم زاده، شاهپور احسانی راد، بهروز خباز، مریم محسنی و فایق کیخسروی نیز جزو دستگیر شدگان هستند. به گزارش کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری امروز جمعه یازدهم اردیبهشت(روز جهانی کارگر) ساعت 17 براساس فراخوانی که از طرف کمیته برگزاری مراسم اول20ماه مه متشکل از( کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری /سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه/ سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه/ اتحادیه آزاد کارگران ایران/ هیأت مؤسس بازگشایی کارگران نقاش و تزیئنات ساختمان/ کانون مدافعان حقوق کارگر/ شورای همکاری فعالین و تشکل های کارگر / کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری/ شورای زنان/ جمعی از فعالین کارگری) منتشر شده بود ، جمعی از کارگران و دانشجویان و زنان برای حضور در این مراسم به پارک لاله- میدان اب نما آمدند. براساس گزارش کمیته پیگیری ایجاد تشکل‌های آزاد کارگری تعدادی از کارگران، زنان، فعالین‌ کارگری دستگیر و یا مورد ضرب و شتم نیروهای انتظامی، اطلاعات و لباس شخصی‌ها قرار گرفتند. بنا به گزارش کانون زنان ایرانی، نیروهای امنیتی ساعتی پس از بازداشت کاوه مظفری در مراسم بزرگداشت وزکارگر در پارک لاله تهران او را همراه خود به خانه اش در خیابان جمهوری بردند تا محل زندگی او و همسرش را تفتیش کنند .آنها پس از تفتیش خانه دو کامپیوتر ، تعداد زیادی سی دی وکتاب و همچنین دست نوشته های آنها را با خود بردند. به گفته خانواده جلوه جواهری ،ماموران پس از تفتیش خانه ،جلوه را نیز بازداشت و به همراه همسرش به زندان بردند. به گزارش سایت تغییر برای برابری نیز پلیس پس از حمله به شرکت کنندگان تعداد بسیاری را بازداشت کرد و ابتدا به کلانتری وصال در خیابان انقلاب منتقل کرد. سپس زنان بازداشت شده را که 19 نفر بودند به بازداشتگاه وزرا منتقل کردند. به گفته مامورانی که زنان را منتقل می کردند تعداد مردان بازداشت شده 150 نفر ذکر شدو برخی دیگر از ماموران تعداد را 80 نفر ذکر کردند. از وضعیت مردان بازداشت شده خبر دقیقی در دست نیست. گفته می شود که عده ای را به او=D Bن و عده ای دیگر را به بازداشت گاه های نیروی انتظامی منتقل کرده اند. تاکنون از میان اسامی رسیده بازداشتی تعدادی از آنها اعضای تشکل های شورای همکاری، کمیته هماهنگی ایجاد تشکل های کارگری، اتحادیه آزاد کارگران، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته پی گیری از جمله مریم حاج محسن، پروانه قاسمیان، فاطمه شاه نظری، شریفه، محمد فرجی، بهروز خباز، جعفر عظیم زاده، زانیار احمدی، محمد ا رفی، علی رضا تقفی ، محسن تقفی ، سعید مقدم وسعید یوزی هستند و همچنین از اعضای کمپین یک میلیون امضا نیکزاد زنگنه، امیریعقوبعلی، کاوه مظفری ، پوریاپوشتاره، طاها ولی زاده جزو بازداشت شد گان هستند.

---

A Good Credit Score is 700 or Above. See yours in just 2 easy steps!

بازداشت‌شدگان اول ماه

حمله خشونت بار نیروهای امنیتی به مراسم بزرگداشت اول ماه می در تهران۱۱ اردیبهشت ماه ۱۳۸۸- به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، نیروهای امنیتی و انتظامی امروز بعد ازظهر به شرکت کنندگان در مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در اول ماه می در پارک لاله تهران بطور خشونت باری حمله کردند. این تجمع قرار بود بر اساس فراخوان ۱۰ تشکل مستقل کارگری برگزار شود. بر اساس اطلاعات رسیده به کمپین، در این حمله بیش از ۱۰۰ نفر بازداشت شدند که مردم عادی نیز در میان آنها هستند.هادی قائمی؛ سخنگوی کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران در مورد حمله به تجمع کارگری گفت:" این حملات زشت و سبعانه مظهر توهین کامل به کارگران و بی اعتنایی تمام عیار دولت ایران به الزامات دولت در حفاظت از حقوق کارگران است."یکی از شاهدان عینی در تهران به کمپین گفت که او خود شاهد بود که ۵ ون نیروهای انتظامی از افراد بازداشت شده پر شده بود. این شاهد عینی جریان حمله را اینگونه تشریح کرد:"حدود ساعت ۵ بعدازظهر بود. جمعیت زیادی در پارک لاله بودند. خب جمعه ها پارک لاله خیلی شلوغ است. من به سمت آب نما در حال قدم زدن بودم و می دیدم که خیلی از مردم در اطراف آب نما که قرار بود مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر در ساعت ۶ بعدازظهر در آن محل برگزار بشود، در حال قدم زدن بودند. ناگهان دو ون درقسمت شمالی آب نما پارک کردند و نیروهای لباس شخصی شروع کردند به دستگیری مردم. دو ون دیگر هم آمد. ناگهان من فریاد های"زنده باد جنبش کارگری" شنیدم. ماموران همینجور به مردم عادی حمله می کردند و آنها را که در مقابل بازداشت مقاومت می کردند، با باتوم می زدند و به باد مشت و لگد می گرفتندشان. این حمله تقریبا ۱۵ دقیقه طول کشید، و بعد از آن مردم پراکنده شدند چون هر کسی که در آنجا می ماند، بازداشتش می کردند."یکی از بازداشت شدگان که موبایل او همچنان روشن بود از کلانتری وصال خبر داد که بیش از ۱۰۰ نفر بازداشت شده اند.مردم عادی و بی گناه بازداشت شده به مراکز مختلف نیروهای امنیتی و انتظامی برده شدند. به نوشته وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، برخی از فعالان کارگری شناخته شده که امروز در این مراسم بازداشت شدند،عبارتند از:جعفر عظیم زاده، شاهپور احسانی راد، مریم محسنی، و بهروز خباززاده. سایر منابع و شاهدین گزارش از بازداشت ۷ نفر از اعضای انجمن دفاع از کودکان کار داده اند.به گزارش وب سایت اتحادیه آزاد کارگران ایران، قرار بود که تجمع دیگری برای بزرگداشت روز اول ماه می در ساعت 5 بعدازظهر در امیریه سنندج برگزار شود. در صبح روز اول ماه می، ۵ نفر از فعالان کارگری به اداره اطلاعات در سنندج احضار و بازداشت شدند تا از برگزاری مراسم جلوگیری شود. این افراد عبارتند از: صدیق کریمی، شریف ساعد پناه، مجید محمدی، سید خالد حسینی و ژیان سبحانی. در حالیکه فعالان کارگری در محل تجمع گرد هم می آمدند، نیروهای لباس شخصی و انتظامی که تلاش می کردند که پلاکارهای آنها را جمع کنند، با مقاومت تجمع کنندگان مواجه شدند. جمعیت شروع به حرکت کرد و شعار می داد:"زنده باد کارگران" و "زندانی سیاسی آزاد باید گردد." بعد از مسافت کوتاهی، تجمع کنندگان مورد حمله شدید نیروهای امنیتی قرار گرفتند و حداقل ده نفر بازداشت شدند. قایق کیخسروانی در میان بازداشت شدگان است.سایر حملات و تهدید هایی که در این چند روز اخیر فعالان کارگری با آن مواجه بودند از این قرار است:در روز ۹ اردیبهشت ماه، کریم فاتح، علی (عمر) مینایی، و هادی توانمند از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، به حفاظت امنیت نیروهای انتظامی بوکان احضار شدند. در همین روز، ژیان سبحانی و کوروش بخشنده؛ از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری و آماج نیکدل؛ ۱۴ ساله، که هر سه این افراد در روز ۲۸ فروردین ماه در منزل آقای غالب حسینی بازداشت شده بودند، به کلانتری 12 در سنندج احضار شدند. غالب حسینی از فعالان کارگری در سنندج است که بخاطر فعالیتهای خود برای بزرگداشت روز جهانی کارگردر سال ۱۳۸۷ در سنندج، بازداشت و محکوم شد و در حال حاضر در زندان بسر می برد.در روز۷ اردیبهشت ماه، یوسف بخرآباد و واحد سیده نیز در اداره اطلاعات مهاباد کردستان مورد بازجویی قرار گرفتند. در همین روز، حسن رسول نژاد و احمد اسکی بغدادی در بوکان احضارو بازجویی شدند. همه این ۴ نفر از اعضای کمیته همآهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری هستند. کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران خواستار آزادی فوری فعالان کارگری است که بخاطر تجمع های مسالمت آمیز خود بازداشت شده‌اند. این کمپین همچنین بر ضرورت آزادی فوری منصور اسانلو، ابراهیم مددی، فرزاد کمانگر و غالب حسینی.، کارگرانی که بخاطر فعالیتهای اتحادیه ای خود در حال حاضر در زندان بسر می برند، و لغو همه اتهاماتی که ناعادلانه به آنها وارد شده است، تاکید دارد.

دل آرا دارابی اعدام شد

جمعه در رشت دل آرا دارابی اعدام شد

اخبار روز
• دل‌آرا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود صبح امروز جمعه در زندان مرکزی رشت اعدام شد ...
اخبار روز: www.akhbar-rooz.com آدينه ۱۱ ارديبهشت ۱٣٨٨ - ۱ می ۲۰۰۹
رادیو فردا: دل‌آرا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود صبح امروز جمعه در زندان مرکزی رشت اعدام شد. عبدالصمد خرمشاهی وکیل خانم دارابی در گفت‌وگویی با رادیو فردا این خبر را تأیید کرد. محمد مصطفایی، وکیل دادگستری، در وبلاگ شخصی خود با اعلام این خبر نوشت: «اعدام این هنرمند در صورتی به وقوع پیوست که هیچ یک از وکلای وی از زمان اجرای حکم اطلاعی نداشتند.» در روزهای پایانی فروردین ماه آیت‌الله هاشمی شاهرودی رئیس قوه قضائیه حکم اعدام دل‌آرا دارابی را برای مدت محدودی متوقف کرد تا این دختر ۲۳ ساله و خانواده‌اش فرصت جلب رضایت از اولیای دم را داشته باشد. سازمان عفو بین‌الملل در لندن نیز، بر علیه حکم اعدام دل‌آرا دارابی، تظاهراتی را حدود دو هفته پیش مقابل سفارت ایران در لندن سازمان داد. دل‌آرا دارابی متهم بود که شش سال قبل زمانی که تنها ۱۷ سال داشت با همدستی پسر مورد علاقه‌اش فردی را به قتل رسانده است. خانم دارابی در سال ۸۲ پس از قتل فردی که نسبت خویشاوندی با پدر خانم دارابی داشت، قتل را برعهده می‌گیرد، اما در دادگاه ارتکاب جرم را انکار می‌کند. وی در دادگاه اظهار داشت: «من تحت تأثیر حر‌ف‌های پسر مورد علاقه‌ام قرار گرفتم که گفت تو قتل را گردن بگیر، چون کمتر از ۱۸ سال داری اعدام نخواهی شد. من به قتل اعتراف کردم اما این اعترافات واقعیت نداشت». عبدالصمدخرمشاهی بر این اعتقاد و باور است که خانم دارابی بی‌گناه بوده و شواهد متعدد در پرونده وی بیانگر آن است که وی نمی‌توانسته قاتل باشد. وی در این زمینه به روزنامه اعتماد گفته است: «ایرادهای زیادی در پرونده وجود دارد و مدارک موجود در پرونده نشان می دهد این دختر قاتل نیست. دل‌آرا چپ دست است و با توجه به ضربات وارده به مقتول و شواهد دیگر، ممکن نیست این دختر قاتل باشد.» مطابق قوانین جزایی ایران، قصاص یک حق شخصی است و خانواده قربانی مختار است که بین اجرا و عدم اجرای حکم صادره دست به انتخاب زده و یکی را برگزیند.
یادداشت محمد مصطفایی وکیل دادگستری صبح امروز دلارا دارابی، که در سن ۱۷ سالگی به اتهام قتل بازداشت شده بود. در کمال ناباوری توسط اجرای احکام دادسرای رشت در زندان مرکزی رشت اعدام شد. اعدام این هنرمند در صورتی به وقوع پیوست که هیچ یک از وکلای وی از زمان اجرای حکم اطلاعی نداشتند. خبر خیلی کوتاه است ولی وحشتناک. چه راحت جان می گیریم. چه راحتی طناب دار را به گردن کودکی می اندازیم. چه راحت لرزش های بدن نحیفش را احساس می کنیم. به خدا ظلم است ظلم. به خدا عدالت این نیست که کودکی کودکی را از وی بگیریم. به خدا عدالت این نیست که بکشیم آنکه حقش مرگ نیست. چه کسی می خواهد در روز قیامت پاسخگو باشد. آیا انصاف است .... چهارم فروردین سال ۸۵ او را در زندان رشت ملاقات کردم. او چهره ای مظلوم داشت. او قاتل نبود. قسم می خورد که قاتل نیست. برایم تابلویی نقاشی کرد که عکس پیرمردی در آن بود که ویالن می زد. نمی دانستم که ساز مرگ دلارا را می زند. باورم نمی شود که کشته شده باشد. او واقعا بی گناه، مظلوم، آرام، متین، پاک و بی آلایش بود. دختری که حقش مرگ نبود و جانش را گرفتند. خدایا به فریادمان برس. خدایا از این همه بی عدالتی به کجا پناه ببریم. خدایا خدایا خدایا.... چرا ما را اینقدر بی رحم آفریدی چرا چرا...

همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات

با صدور یک بیانیه و برگزاری کنفرانس خبری اعلام شد
همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات
تشنبه ۵ ارديبهشت ۱۳۸۸ - ۲۵ آپريل ۲۰۰۹

khastehaye-zanan.jpg
گروهها و فعالان جنبش زنان ایران نیز واردکارزار انتخاباتی شدند.البته نه برای حمایت از یک کاندیدای خاص که برای طرح مطالبات زنان.آنها صبح امروز با برگزاری یک کنفرانس خبری و همچنین با صدور بیانیه ای در تهران موجودیت خود را تحت عنوان "همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات " اعلام کردند.بیانیه ای که هم چرایی حضور آنها را در زمانه انتخابات بیان می کند و هم خواسته هایشان را از رییس جمهوری آینده .آنها همچین در بیانیه خود شرح داده اند که در ایام انتخابات چه خواهند کرد .
متن کامل بیانیه به این شرح است

بیانیه ی آغاز به کار «همگرایی جنبش زنان برای طرح مطالبات در انتخابات»

چرا ائتلاف در زمانه انتخابات؟
ما، بخشی از جنبش زنان ایران، به عنوان کنشگران جامعه ی مدنی در عرصه های گوناگون صنفی، مطبوعاتی، سازمان های غیردولتی، احزاب، و از درون کمپین های متعدد، طی سالیان گذشته راه های گوناگونی را برای تحقق خواسته های زنان پیموده ایم و هرگاه ضرورت اقتضا می کرده، برای تحقق این خواسته ها در کنار هم گام برداشته ایم. امروز نیز مصمم شده ایم، به منظور ارائه ی بخشی از مطالبات خود و زنان سرزمین مان، با بهره گیری از فضای انتخاباتی، ائتلاف دیگری را شکل دهیم. هدف این ائتلاف صرفا طرح مطالبات زنان است و درصدد حمایت از کاندیدایی خاص یا مداخله در حق شهروندان برای مشارکت یا عدم مشارکت در انتخابات نیست، بلکه در پرتو این کنش دسته جمعی:
ـ ما می خواهیم گفتمان «دولت ـ مردانه» را، که معمولا در فضای انتخابات غلبه دارد، از راه مسالمتآمیز به سمت تحقق نیازهای جامعه ی مدنی و به خصوص مطالبات معوق مانده ی زنان سوق دهیم.
ـ ما می خواهیم از طریق کنش جمعی خویش، مسئولان را متوجه کنیم که باید، نه فقط به لایه های راس هرم قدرت، که به گروه های مردمی و اقشار حاشیه ای نیز پاسخگو باشند و اگر درصدد جلب آرای زنان، دانشجویان، معلمان و سایر اقشار جامعه و کسب مشروعیت هستند، باید در قبال آن برای تحقق مطالبات و خواسته های آنان نیز تلاش کنند.
ـ ما می خواهیم از این طریق نشان دهیم که اگر «نیک بنگریم»، در سخت ترین شرایط اجتماعی و سیاسی هم میتوان شهروندی تاثیرگذار بود و برای زندگی بهتر و عادلانه تلاش کرد، ولی تحقق این امر مشروط به آن است که ما زنان بتوانیم و ثابت کنیم که از ظرفیت، هوشیاری و جسارت آزمودن راه های گوناگون مدنی برخورداریم. زیرا تجربه نشان داده که هر فضا و روزنه ای که زنان واگذاشته اند، بلافاصله با حضور "زن ستیزان" فتح شده و زندگی یکایک زنان کشور را بیش از پیش دستخوش تبعیض ها و محدودیت های غیرانسانی و رفتارهای خشونت بار کرده است.



به دنبال چه هستیم؟
برابری حقوقی و رفع تبعیض های جنسیتی، قومی و طبقاتی جوهر و شالوده ی مشترک مطالبات زنان در تمامی اقشار جامعه است. زنان ایران از طبقات و گروه های گوناگون اجتماعی، با این باور که ساختارهای اجتماعی در شرایط و روابط جنسیتی تاثیر دارد، همواره همدوش مردان، برای دستیابی به دموکراسی، آزادی های فردی و مدنی و حقوق شهروندی مبارزه كرده اند و از این روست که امروز نیز مانند گذشته در کنار دیگر گروههای اجتماعی، علاوه بر درخواست های مشخص خود، خواستار به رسمیت شناختن و تحقق آزادی های عمومی مصرح در قانون اساسی از جمله آزادی بیان، آزادی اجتماعات و... و همچنین توقف فشارهای گوناگون بر زنان، دانشجویان، کارگران، معلمان، اقوام و مذاهب گوناگون هستند. اما از سوی دیگر نیز می دانند که برابری جنسیتی پیش شرط تحقق دموکراسی، توسعه ی پایدار و دستیابی به جامعه ای سالم، انسانی و عاری از خشونت، فقر و بی عدالتی است.
از این رو ما، زنان و مردان ایرانی، با اعتقاد به این که بدون رفع تبعیض از زندگی زنان، هیچ جامعه ای به دموکراسی و عدالت ـ این دو آرمان همیشگی جامعه ی ایرانی ـ دست نخواهد یافت، از کاندیداهای ریاست جمهوری می خواهیم در سیاست ها و برنامه های خود، دو مطالبه ی اساسی ما را (که زمینه ساز تحقق مطالبات زنان در حوزه های گوناگون مندرج در جزوه ی تشریحی این ائتلاف است) مورد توجه قرار دهند:
۱ – پیگیری مجدانه ی پیوستن ایران به «کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان»
می دانیم که لایحه ی «پیوستن دولت ایران به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان» توسط دولت هفتم به مجلس شورای اسلامی تقدیم شد، اما متاسفانه پس از آن که این لایحه در مجلس ششم به تصویب رسید، شورای نگهبان آن را رد کرد و مجلس این لایحه را برای تصمیم گیری به مجمع تشخیص مصلحت نظام، که رئیس جمهور هم یکی از اعضای آن است، ارجاع داد. از این رو، از رئیس جمهور آینده می خواهیم با احترام به اصل برابری ، عدم تبعیض و عدالت جنسیتی، پیگیری مجدانه ی پیوستن ایران به کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان را در صدر اولویت های خود قرار دهد.
۲ _ تلاش در جهت رفع قوانین تبعیض آمیز علیه زنان و به ویژه بازنگری و اصلاح اصول ۱۹، ۲۰، ۲۱ و ۱۱۵ قانون اساسی، به منظور گنجاندن اصل برابری جنسیتی بدون قید و شرط .
می دانیم که تغییر یا اصلاح قوانین تبعیض آمیز در حوزه ی اختیارات ریاست جمهوری نیست، اما به این امر نیز واقف ایم که اگر هیئت دولت آینده به اصل برابری زنان کشور پایبند باشد و آن را از وظایف خود بداند می تواند با امکانات و مجموعه ظرفیت های خود در جهت رفع تبعیضات قانونی علیه زنان اقدامات بسیار موثری انجام دهد و برای آن که مردم و نیز مجلس بتوانند در جهت تغییر قوانین مدنی و جزایی تلاش کنند، باید در وهله ی اول با گنجاندن «اصل برابری جنسیتی بدون قید و شرط» در قانون اساسی این امکان را فراهم آورد.

چه خواهیم کرد؟
ما برای طرح و گسترش مطالبات زنان در میان مردم و مسئولان، هر اقدامی را که لازم باشد، در حد توان و امکانات خود در سه سطح مردم، جامعه ی مدنی و کاندیداها، انجام خواهیم داد و امیدوار هستیم که بتوانیم حداقل در فضای انتخابات به بسط خواسته ها و مطالبات زنان در سطح جامعه و در میان مسئولان تلاش کنیم و با تحقق دو مطالبه ی کلیدی ذکر شده، در جهت نیل به سایر درخواست های زنان نیز قدم برداریم.

و اما چگونه؟
ما در این حرکت مسالمت آمیز و دسته جمعی سعی خواهیم کرد با توافق هرچه گسترده تر در میان گروه های جنبش زنان و نیز دیگر گروه های اجتماعی، مسیر آینده ی این ائتلاف را با مشارکت همه ی علاقه مندانی که به آن می پیوندند مشخص کنیم. از این رو از تمامی گروه ها و افرادی که تمایل دارند به این ائتلاف ملحق شوند و مسیر حرکت آن را شکل دهند می خواهیم با ای میل زیر تماس بگیرند و در گردهمایی ها و جلسات بحث و تصمیم گیری درباره ی چگونگی ادامه ی حرکت مشارکت کنند تا از این طریق بتوانیم با همفکری و توافق هرچه وسیع تر در طرح مطالبات زنان در این مقطع توفیق یابیم.

گروه ها و افراد اولیه ی امضاکننده ی این بیانیه:
میدان زنان
کانون زنان ایرانی
مدرسه فمینیستی
انجمن زنان پارس
گروه تغییر برای برابری در اصفهان
کمپین یک میلیون امضاء در قم
انجمن تلاشگران سلامت
انجمن ملی زنان کارآفرین
جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان
جمعی از مادران صلح
شبکه وکلای داوطلب
انجمن زنان مدیر کارآفرین
کمیته زنان سازمان دانش آموختگان تحکیم وحدت
کمیته زنان انجمن های اسلامی شرق کشور
کمیته زنان فرزندان اهورایی ایران
انجمن فراسو (تبریز)
کمیسیون زنان دفتر تحکیم وحدت
گروه زنان انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شریف
کمیته گزارشگران حقوق بشر

افراد( به ترتیب حروف الفبا:)
آزیتا شرف جهان
آسیه امینی
آمنه شیرافکن
آناهید آباد
آیدا قجر
آینا قطبی یعقوبی
اشرف گرامی زادگان
اعظم اکبرزاده
اعظم صادقی خطیبی
اعظم طالقانی
افسر صفائیان
اکرم خیر خواه
اکرم مینویی
الناز بابایی
الهه کولایی
اشرف چیتگرزاده
باران کوثری
بهار آذرم
بهاره هدایت
بیژن زاده
پرستو دوکوهکی
پروین بختیارنژاد
ترانه بنی یعقوب
ثریا سهرابی نژاد
تهمینه طاهری
حمیده ابراهیمی
خدیجه مقدم
خسرو دلیرثانی
رزا حسامی
رزیتا شرف جهان
رودابه امیدیان
رویا زینل
زهرا بی شتاب
زهرا اکبرزاده
زهرا بی شتاب
زهرا سعیدزاده
زهرا مینویی
زهره امینی
زهره معینی
ژیلا بنی یعقوب
ژیلا شریعت پناهی
سارا صباغیان
ساقی لقایی
ساناز محسن پور
سحر طالبی
سعیده نادری
سوسن شریعتی
سولماز ایگدر
سونیا ترکمان
سیمین بهبهانی
شادی صدر
شهره مهولاتی
شهلا اعزازی
شهلا شرکت
شهلا لاهیجی
شیرین عبادی
شیوا نظرآهاری
صادقه شیردل
طاهره طالقانی
عارفه الیاسی
غزال شولی زاده
غزال محسن پور
فاطمه امدادی
فاطمه سیف اللهی
فاطمه صادقی
فاطمه گوارایی
فاطمه مسجدی
فخرالسادات محتشمی پور
فرزانه دشتی
فرزانه طاهری
فرشته اصانلو
فرشته جمشیدی
فرنگیس مزداپور
فریده غائب
فیروزه صابر
گوهر شمیرانی
گیتی پورفاضل
گیتی خیرخواه
گلبهار ممویی
لادن علوی
لیلا انصاری
لیلا صحت
لیلی ارشد
محبوبه عباسقلی زاده
مرضیه داورزنی
مریم بهرمن
مریم بهشتی
مریم بیدگلی
مریم رحمانی
مریم قنبری
مریم کیان ارثی
مریم مجد
مریم یاسمین شیرازی
مژگان جعفریان
مسرور منشی زاده
منصوره شجاعی
منیژه رسولزاده
مونا محمدزاده
مهرنوش اعتمادی
مهسا برخوردار
مهسا فتوحی
مهین فهیمی
مینو کیامان
مینو مرتاضی
میترا آناهید
ناهید توسلی
نسرین افضلی
نسرین ستوده
نسرین علوی
نسرین ملکی
نسیم سرابندی
نسیم غنوی
نوشین احمدی خراسانی
نیلوفر مهدیان
وحیده مولوی
هاله سحابی
هایده تابش
هدا عمید
یاسمن دادور
یاسمن نیلفروشان

دانشجویان تحت فشار برای مصاحبه تلویزیونی قرار دارند

پنجشنبه ۳م اردیبهشت ۱۳۸۸
دانشجویان تحت فشار برای مصاحبه تلویزیونی قرار دارند
خبرنامه امیرکبیر: دانشجویان بازداشت شده پلی تکنیک تحت شکنجه و فشارهای غیرانسانی برای انجام مصاحبه تلویزیونی قرار دارند.
یکی از زندانی های زندان اوین که به هنگام انتقال اسماعیل سلمانپور به بهداری وی را دیده است، با تماس تلفنی اطلاع داد که دانشجویان به شدت تحت فشار برای انجام مصاحبه تلویزیونی قرار دارند. وی گفته است فشار و شکنجه بر دانشجویان به حدی است که وضعیت جسمی برخی از آنان به شدت نگران کننده است. وی وضعیت اسماعیل سلمانپور را هم به هنگام انتقال به بهداری بسیار نگران کننده مشاهده کرده است.
وی همچنین اطلاع داد که چند نفر از دانشجویان برای اعتراض به وضعیت خود دست به اعتصاب غذا زده اند. دانشجویان در اعتراض به اعمال وحشیانه بازجویان برای اعتراف به سناریوی ساختگی دست به اعتصاب غذا زده اند.
طی روزهای گذشته نیز یکی از دانشجویان بازداشتی امیرکبیر با خانواده خود تماس گرفته است. وی از پایان بازجویی های خود خبر داده، اما افزوده است که دیگر دانشجویان همچنان تحت بازجویی همراه با شکنجه قرار داند و از آنها خواسته شده است با انجام مصاحبه تلویزیونی به سناریوی ساختگی نیروهای امنیتی اعتراف کنند.
این در حالی است که دانشجویان تاکنون هیچ گونه ملاقاتی با خانواده ها یا وکلای خود نداشته اند. برخی از دانشجویان نیز تاکنون هیچ گونه حتی تماس تلفنی هم با خانواده های خود نداشته اند. عدم اجازه به دانشجویان برای ملاقات با خانواده ها و کلای خود و همچنین اخبار روزهای اخیر در مورد وضعیت جسمی دانشجویان و اعتصاب آنان، بر نگرانی های خانواده ها و دیگر دانشجویان به شدت افزوده است.
به نظر می رسد پس از آنکه نیروهای امنیتی بر سر پروژه نشریات موهن خود با بی آبرویی مواجه شدند، اکنون دانشجویان را به شدت تحت فشار گذاشته اند تا سناریوی دیگری برای آنها بسازند.
کینه نیروهای امنیتی به اعتراض دانشجویان پلی تکنیک به هنگام حضور احمدی نژاد در این دانشگاه و اعتراض دانشجویان به وی باز می گردد. اما اعتراضات امسال دانشجویان به پروژه دفن شهید نیز باعث شده است تا نیروهای امنیتی مجددا به انتقام گیری از دانشجویان مبادرت ورزند.
اکنون نیز گرچه بازجویی چند نفر از دانشجویان به اتمام رسیده است، اما عدم آزادی هیچ یک از دانشجویان و عدم اجازه ملاقات به خانواده ها و وکلا برای ملاقات با دانشجویان بازداشت شده و تحت فشار قرار دادن دانشجویان برای انجام مصاحبه تلویزیونی، نشان از اقدام نیروهای امنیتی برای پرونده سازی گسترده برای دانشجویان دارد.

تصویری از پیکر زنده یاد امیدرضا میرصیافی

دیدن این تصویر به افراد حساس توصیه نمی شود

پانزده سال مبارزه با خشونت در راه صلح توسط یک پزشک ایرانی

پانزده سال مبارزه با خشونت در راه صلح توسط یک پزشک ایرانی

رنامه مبارزه با خشونت برای صلح، بخشی از پروژه ای است که به ابتکار دکتر فریده کیومهر دادستان، پزشک ایرانی ساکن لس آنجلس و برنده

دکتر فریده کیومهر دادستان

نخستین جایزه صلح سازمان بهداشت عمومی آمریکا پایه گذاری شده است.

کمپین مبارزه با خشونت ، یک برنامه دائمی و بخشی از فعالیت های مرکز سلامت و اپیدمی بین المللی است که به خشونت به صورت یک بیماری و نوعی بیماری همه گیر در سطح جهانی نگاه می کند و معتقد است که کودکانی که در شرایطی زندگی می کنند که شاهد رفتار خشونت آمیز هستند، در بزرگسالی دست به اعمال خشونت بار می زنند.

کمپین مبارزه با خشونت در طول پانزده سال گذشته به صورت یک پروژه قابل درک و گسترده به ایجاد آگاهی و آموزش های لازم درباره مضرات سلاح های کشنده، بازی با تفنگ های اسباب بازی، بازی های ویدیویی خشونت بار و رفتار خشونت آمیز میان والدین ، فرزندان آن ها و آموزگاران اشتغال دارد.

این کمپین به اشکال مختلف از طریق سخنرانی، جمع آوری امضا، کارگاه های آموزشی، نمایشگاه های نقاشی و هنرهای تجسمی، (از جمله نمایشگاهی که اخیرا تحت عنوان هنر به جای خشونت در لس آنجلس برپا شد)، مکاتبه با کارخانجات اسباب بازی سازی برای ایجاد تغییرات در ساختن انواع اسباب بازی های خشونت افزا، و برگزاری روز مبارزه با خشونت در طول سال به کار خود ادامه می دهد.

در پانزده سال گذشته یکی از فعالیت های سازمان مبارزه با خشونت برای صلح، برگزاری «روز مبارزه با خشونت» همزمان با انجام مراسم سیزده بدر ایرانیان، در پارک های مختلف کالیفرنیای جنوبی بوده است. جایی که این سازمان با ایجاد یک قرفه مخصوص، از کودکان و نوجوانان شرکت کننده می خواهد تا اسباب بازی های خشونت آمیز از جمله تفنگ ها و ویدیو گیم های خود را تحویل دهند و به جای آن یک تشویق نامه از این سازمان به نام پیشبرد اهداف صلح آمیز دریافت کنند.

دکتر فریده کیومهر دادستان مدیر و پایه گزار سازمان ضمن اشاره به وقایع خشونت باری که در سال های اخیر در رابطه با تیراندازی های بی سبب توسط نوجوانان در مدارس مختلف آمریکا و اروپا پیش آمده می گوید: «مسلما اسباب بازی های خشونت بار، تماشای رفتار خشونت بار در فیلم ها و بازی با ویدیوگیم های خشونت آمیز، نقش مهمی در بی احساس کردن این نوجوانان نسبت به خشونت دارد. این به گونه ای آن ها را بار می آورد که در نتیجه نمی توانند پیامدهای اعمال خشونت بار خود را به خوبی درک کرده یا آن را به درستی ارزیابی کنند.»

دکتر کیومهر دادستان می گوید: «در چند سال اخیر با جمع آوری هزاران قطعه تفنگ اسباب بازی مساله دیگری که برای سازمان پیش آمد این بود که

با این اسباب بازی های ناخواسته چه باید کرد؟»

دکتر کیومهر دادستان و دیگر دست اندرکاران سازمان پس از مدت ها تحقیق و بررسی در مورد دوباره دیسی این اسباب بازی ها به این نتیجه رسیدند که شاید بتوان به صورتی دیگر از تفنگ های پلاستیکی و دیگراسباب بازی های ناخواسته و دور انداخته شده استفاده کرد: «ما تصمیم گرفتیم با چند تن از نقاشان و هنرمندان هنرهای تجسمی محلی از جمله نقاشان و مجسمه سازان ایرانی تماس بگیریم و از آن ها بخواهیم که به عنوان بخشی از فعالیت های مبارزه با خشونت برای صلح، این اسباب بازی ها را بنا بر سلیقه شخصی خود تبدیل به آثار بصری کنند.»

در نتیجه هفته گذشته، برای نخستین بار، ده ها قطعه از آثار این هنرمندان با استفاده از تفنگ های اسباب بازی در نمایشگاهی در خیابان ملروز – مرکز هنری در غرب هالیوود - برگزار شد که به طور روزانه مورد بازدید علاقمندان قرار می گیرد.

این نمایشگاه به مناسبت روز سیزده بدر که به رسم ایرانیان ساکن لس آنجلس در دومین یکشنبه پس از تحویل سال نو در پارک «میسون» در شهر ارواین در اورنج کانتی بر پا می شود نیز در کنار قرفه ای که به کار جمع آوری اسباب بازی های خشونت آمیز اشتغال داشت به نمایش عموم گذاشته شد.

دکتر فریده کیومهر دادستان می گوید: «هدف نهایی سازمان مبارزه با خشونت برای صلح ایجاد یک جهان آزاد، سلامت، خالی از خشونت و لبریز از صلح و صفا است. جهانی که ما بتوانیم با افتخار آن را برای نسل های آینده به جای بگذاریم.»

'ایران دومین کشور دنیا از نظر تعداد اعدام'

'ایران دومین کشور دنیا از نظر تعداد اعدام'
سازمان عفو بین الملل می گوید در سال 2008 حداقل 346 نفر در ایران اعدام شدند و این کشور از لحاظ تعداد موارد اعدام در جهان در رتبه دوم قرار دارد.
عفو بین الملل دوشنبه (23 مارس) گزارش "مجازات مرگ و اعدام های سال 2008" را منتشر کرد.
به گفته این سازمان، دست کم هشت تن از افراد اعدام شده در ایران قبل از 18 سالگی مرتکب جرمی شده بودند که برای آن اعدام تعیین شده است.
عفو بین الملل استفاده از طناب دار و سنگسار کردن برای اجرای مجازات مرگ در ایران را غیر انسانی و بی رحمانه دانسته است.
مجازات سنگسار در قوانین جزایی ایران وجود دارد و در مواردی برای محکومان صادر می شود، اما مقامات قضایی ایران بارها تاکید کرده اند که این حکم سال ها است در ایران اجرا نمی شود.
با این حال سال گذشته حکم سنگسار در روستایی نزدیک شهرستان تاکستان در غرب قزوین، علی رغم دستور آقای شاهرودی به توقف اجرای حکم، اجرا شد.
عفو بین الملل می گوید دادگاه های چین بیشتر از دادگاه های تمام کشورهای جهان مجازات اعدام صادر می کنند و در سال گذشته حداقل 1718 نفر در این کشور اعدام شده اند.
دولت چین این آمار را تایید نمی کند و در عین حال شمار کسانی که هر سال در این کشور اعدام می شوند را منتشر نمی کند.
عفو بین الملل می گوید 93 درصد اعدام های سال میلادی گذشته در پنج کشور چین، ایران، عربستان سعودی، پاکستان و آمریکا، رخ داده است.
عفو بین الملل می گوید 37 نفر در سال گذشته در آمریکا اعدام شده اند و آمریکا بعد از چین، ایران و عربستان در مقام چهارم قرار دارد.
به گفته این سازمان، عربستان سعودی در سال گذشته حداقل 102 نفر را اعدام کرده است و همچنان از سر بریدن در ملا عام برای اجرای مجازات مرگ برخی مجرمین استفاده می کند.
این سازمان می گوید که در سال میلادی گذشته در کل 8864 نفر در 52 کشور به اعدام محکوم شدند.
به نوشته عفو بین الملل، این رقم در سال 2007 میلادی 3347 نفر بود.
اما آن طور که این سازمان می گوید در سال گذشته میلادی، 2390 نفر در 25 کشور اعدام شدند.
با این حال، عفو بین الملل با اشاره به این که مجازات اعدام فقط در 25 کشور دنیا اجرا شده، معتقد است که جهان به سمت منسوخ شدن مجازات مرگ در حرکت است.
آرژانتین و ازبکستان در سال گذشته مجازات اعدام را منسوخ کردند.
عفو بین الملل این که جمهوری بلاروس در سال گذشته تنها کشور اروپایی بود که در آن اعدام اجرا شده را مثبت ارزیابی کرده است.
عفو بین الملل گزارش "مجازات مرگ و اعدام های سال 2008" خود را بر اساس خبرهای رسانه های گروهی، اطلاعات گروه های طرفدار حقوق بشر و بیانیه های رسمی دولت ها تدوین کرده است.

تاسف عمیق گزارشگران بدون مرز از مرگ وبلاگ نویس جوان امیدرضا میر صیافی در زندان

اطلاعيه های مطبوعاتی

تاسف عمیق گزارشگران بدون مرز از مرگ وبلاگ نویس جوان امیدرضا میر صیافی در زندان
ما مقامات رسمي جمهوری اسلامي ايران را به دليل اول دستگيری خودسرانه اين وبلاگ نویس و سپس عدم کمک رساني پزشکي مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی مي دانيم. مرگ غم انگيز امید رضا میرصیافی نشان مي دهد که رژيم ايران يکي از بدترين حکومت های جهان برای روزنامه نگاران و وب نگاران است. ما خواهان تشکیل کمیسیون مستقلی برای روشن کردن علل و چگونگی مرگ این وبلاگ نویس جوان هستیم
گزارشگران بدون مرز با تاسف و تاثر از مرگ وبلاگ نویس جوان امید رضا میرصیافی خواهان بررسی و تحقیق فوری در باره چگونگی مرگ این وبلاگ است.
گزارشگران بدون مرز در این باره اعلام می‌کند " ما مقامات رسمي جمهوری اسلامي ايران را به دليل اول دستگيری خودسرانه اين وبلاگ نویس و سپس عدم کمک رساني پزشکي مناسب، مسئول مرگ امید رضا میرصیافی مي دانيم. مرگ غم انگيز امید رضا میرصیافی نشان مي دهد که رژيم ايران يکي از بدترين حکومت های جهان برای روزنامه نگاران و وب نگاران است. ما خواهان تشکیل کمیسیون مستقلی برای روشن کردن علل و چگونگی مرگ این وبلاگ نویس جوان هستیم ."
محمد علی دادخواه وکیل این وبلاگ‌نویس در حالی که شدیدا متاثر بود به گزارشگران بدون مرز اعلام کرده است که : " از طریق پزشک زندانی حسام فیروزی ازمرگ موکل خود مطلع شده است. وبلاگ نویس جوان در اثر شرایط بازداشت افسرده شده بود. بنا بر گفته پزشک زندانی مرگ امید رضا میرصیافی " صد در صد در اثر عدم مراقبت های لازم بوده است." این وبلاگ نویس با عدم موافقت مسئولان قضایی با مرخصی اش از دو روز پیش شدیدا ازرده شده بود.
در تاریخ ١٩ بهمن، امید رضا میرصیافی وبلاگ نویس به شعبه ١٥ دادگاه انقلاب تهران احضار و و زنداني شد. وی در تاریخ سوم اردیبهشت سال جاری نیز بازداشت و ٤١ روز بعد با سپردن وثیقه ١٠٠ میلیون تومانی آزاد شده بود. در تاریخ ١٢ آبان در شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران محاکمه و با استناد به مواد ٥٠٠ و ٥١٤ قانون مجازات اسلامی برای " فعالیت تبلیغی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران " به شش ماه زندان و برای " توهین به توهین به آیت اله خمینی و آیت اله خامنه‌ای" به دوسال زندان محکوم شد.
بیشترین مقالات "روزنگار" وبلاگ امید رضا میرصیافی ( که قابل دسترسی نیست http://rooznegaar.blogfa.com ) به موسیقی و فرهنگ اختصاص داشت. وی به گزارشگران بدون مرز اعلام کرد بود که وبلاگ نویس فرهنگی است نه سیاسی نویس، "در مجموع مقالات منتشر شده من دو یا سه مقاله طنز و یا سیاسی است. من در نوشته هایم قصد توهین به هیچ کس را نداشتم"
چند روز پیش از بازداشت امید رضا در ایملی به گزارشگران بدون مرز نوشته بود " ...خیلی نگران هستم. بحث از دو سال و نیم زندان نیست بلکه بحث بر سر به هدر رفتن عمرم است و اینکه پس از زندان دیگر روحیه و رمقی ندارم چون آدم حساس و احساساتی هستم و هرگز دنبال این نبوده ام تا با رفتن به زندان و درست کردن پرونده و ایجاد هیاهو از خودم قهرمان بسازم (....) فقط آرزو دارم زندگی ام به روال عادی بازگردد و بتوانم ادامه تحصیل و کار دهم و به همان فعالیت های فرهنگی و هنری خودم بپردازم .
به امید آن روز و
به امید دیدار
با مهر فراوان
امید رضا میرصیافی

آزادى زن معيار آزادى جامعه است

معيار آزادى جامعه است
بیانیه اردوی همبستگی زنان سنندج که روز جمعه از ساعت 8 تا 12 در پارک ابیدار برگذار شد. تعدادی از فعالین شهرهای مختلف نیز حضور داشتند. محل کاملا نظامی شده بود و فعالین را لباس شخصیها محاصره کرده بودند.
****

بیانیه ٨ مارچ روز جهانى زن
گفته اند آزادى زن معيار آزادى هر جامعه اى است. بايد افزود در جامعه اى که زن از حرمت٬ حقوق برابر٬ امنيت و آزادى برخوردار نيست٬ آن جامعه تماما اسير است. چگونه ميتوان احساس خوشبختى و آزادى کرد وقتى تبعيض براساس جنسيت هنوز زندگيها را نابود ميکند٬ فرهنگ ضد زن را توليد و بازتوليد ميکند٬ مردسالارى و خشونت را تحکيم ميکند٬ و زخمى عميق بر پيکره انسانيت ميکشد؟ رسيدن به فردائى بهتر٬ جهانى بهتر٬ هدف هر جنبشى است که براى دنيائى متکى بر آزادى و حقوق و رفاه همگان تلاش ميکند. جنبش زنان تاريخا جنبشى بوده است ضد تبعيض٬ ضد نابرابرى٬ ضد مردسالارى و عليه سنتهاى ضد زن.
اگر هنوز روز جهانی زن ضرورى است٬ تنها به اين دليل است که هنوز نظام مردسالار و زن ستیز بر دنیا حاکم است. هنوز زنان از حقوق برابر محرومند. هنوز زن بودن مصيبت است. هنوز خشونت علیه زنان در اشکال مختلف از خانواده و جامعه و قوانين تا فرهنگ و سياست و بازار کار جريان دارد. و مبارزه عليه ستمکشی زن به قدمت تاريخ نظام مردسالار است. اگرچه این مبارزات جهانى منجر به اصلاحات قابل توجهی به نفع زنان اينجا و آنجا شده است٬ اما هنوز در بخش اعظم دنيا زنان در اسارت هستند. خشونت عليه زنان هر روز به اندازه يک جنگ قربانى ميگيرد. محرومیت اقتصادى و محدودیت اجتماعى بر وخامت اين وضعيت افزوده اند.
اما اگر تبعيض و بيحقوقى و خشونت عليه زنان يک وجه اين تاريخ است٬ وجه ديگر آن مقاومت و تلاش گسترده اجتماعى براى آزادى و رهائى است. جنبش آزادی زن جنبشی عظیم است. زنان خواهان برابری و آزادی اند. خواهان استقلال اقتصادی، آزادی انتخاب و تعيين سرنوشت خود هستند. زنان موقعیت فرودست را تحمل نميکنند.
ما دراينروز همراه با زنان و مردان آزاديخواه جهان اعلام ميکنيم که مخالف قاطع هر نوع ستم بر زنان هستيم. ستم بر زن تنها معضل زنان نيست و مبارزه با تبعيض امرى زنانه نيست. مسئله زن مسئله اى اجتماعى است و تلاش براى نفى تبعيض بر زنان روى دوش هر جنبشى است که به آزادى و برابرى همگان پايبند است.
روز جهانى زن روز بشريت آزاديخواهى است که تلاش دارد به تاريخ طولانى ستمکشى نقطه پايانى بگذارد. در اينروز ما مطالبات خود را بدينگونه اعلام ميکنيم:
١- لغو کلیه قوانین تبعيض آميز نسبت به زنان در قلمروهاى اقتصادی، سياسى٬ فرهنگى و اجتماعی.
٢- برسميت شناسى برابری کامل حقوق زن و مرد٬ غير قانونى بودن هر نوع تبعيض.
٣- برابری کامل حقوق زن و مرد در خانواده. در قوانين مربوط به زندگى مشترک٬ ازدواج، طلاق، حضانت و سرپرستی اطفال و ارث.
۴- لغو هر نوع جدا سازى جنسيتى٬ لغو آپارتايد جنسى. ممنوعيت هر نوع اذيت و آزار زنان.
۵- برسميت شناسى حق آزادی پوشش٬ آزادى سفر و استقلال اجتماعى کامل زنان.
۶- برسميت شناسى حق برابر زنان براى شرکت در فعاليتهاى ورزشی و شرکت در مسابقات داخلی و بین المللی.
٧- مبارزه جدی با هر نوع خشونت علیه زنان، اعم از دولتی و خانوادگی٬ ايجاد سازمانها و نهادهاى پيگير اين امر.
ما روز جهانى زن را به تمام زنان و مردان برابرى طلب جهان تبريک ميگوئيم و دوشادوش يک جنبش جهانى براى آزادى و رهائى زن اين روز را جشن ميگيريم. ما جنبشهاى اجتماعى را بدفاع از جنبش حقوق زن براى نفى هر نوع ستم و تبعيض فراميخوانيم. آزادى زن معيار آزادى جامعه است.
جمعه 16اسفند 87
اردوی همبستگی زنان – سنندج

برخورد نامناسب مسئولان دانشگاه تربیت معلم با خانواده مددزاده

شماره (649-2009)
18 اسفند 1387

برخورد نامناسب مسئولان دانشگاه تربیت معلم با خانواده مددزاده

خانواده شبنم مددزاده، که امروز جهت دیدار با رئیس دانشگاه تربیت معلم به این دانشگاه مراجعه کرده بودند، با برخورد نامناسب مسئولان دانشگاه مواجه شدند.
خانواده مددزاده، امروز جهت پیگیری وضعیت فرزندشان، خواهان ملاقات با رئیس دانشگاه بودند، با این وجود مسئولان دانشگاه آنها را به حراست ارجاع دادند. برخورد نامناسب مسئولان، با اعتراض سایر دانشجویان مواجه شد.
در دفتر حراست نیز به خانواده مددزاده اعلام شد، که از آنجا که پرونده وی در اختیار قاضی حداد قرار دارد، آنها میبایست با وی دیدار کنند.
لازم به ذکر است، شبنم مددزاده از اعضای انجمن اسلامی دانشگاه تربیت معلم روز اول (...)

ادامه مطلب