خطاب به همه ی سازمانها وفعالان کارگری جهان و تمامی انسان های آگاه
موضوع:ادامه بازداشت تعدادی از کارگران ایران به خاطر شرکت درمراسم اول ماه مه
نزدیک به یک ماه از دستگیر شدن بیش از 150 نفر در محل برگزاری مراسم اول ماه مه 88 در پارک لاله می‌گذرد. مراسمی که بنا به فراخوان تشکل‌های مستقل کارگری و برای اعلام مطالبات کارگران ایران مندرج در قطعنامه‌ی آنان قرار بود در پارک لاله برگزار شود، اما قبل از برگزاری مورد سرکوب نیروهای امنیتی – پلیسی قرار گرفت.
در طی این مدت خانواده‌های دستگیرشدگان تحت فشار قرار گرفتند و با پاسخ‌های ضد ونقیض مراکز قضایی مواجه شدند. بازداشت‌شدگان با اتهامات واهی ِ نظیر تبانی برای اخلال در نظم عمومی و امنیت ملی و.... و بدون امکان دسترسی به وکیل و یا امکان تماس با خانواده‌های خود مورد بازجویی های طولانی و فشارهای زیادی در زندان قرار گرفته‌اند و اکنون با وجود آزاد شدن تعدادی از این عزیزان هنوز هم تعداد زیادی از آنان آزاد نشده‌اند که می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:
علیرضا ثقفی – محسن ثقفی - محمد اشرفی – کاوه مظفری – جلوه جواهری – جعفرعظیم‌زاده – سعید یوزی –مهدی شاندیز – غلامرضا خانی –...
از ابتدای خرداد ماه این دستگیر شدگان به بندهای عمومی زندان اوین منتقل شده اند و برخی از آنان با خانواده های خود ملاقات داشته اند. در این میان تنها علیرضا ثقفی که در بند 209 به سر می برد،تا کنون هیچ تماسی با همسر وخانواده ی خود نداشته است.
به این افراد باید 9 نفر باقیمانده از اعضای تعاونی مسکن ومصرف فلزکار – مکانیک را نیزاضافه کرد که درمحلتعاونی خود وحین برگزاری جلسه ی سالانه ی اعضای تعاونی بازداشت شده اند.( 8 نفر باقیمانده با قید کفالت آزاد شده اندوبرای بقیه حکم تشدید قرار صادر شده است.
این روند دستگیری‌ها و محدودیت‌های قضایی و عدم دسترسی زندانیان به حقوق اولیه ی خود، در مورد دیگر زندانیان نیز اتفاق می‌افتد.
کانون مدافعان حقوق کارگر ضمن تاکید بر مطالبات اعلام شده درقطع‌نامه کارگران ایران، وجدان آگاه همه‌ی جهان را به این پرسش‌ها جلب می‌کند و می‌پرسد کدام یک جرم و مغایر با قوانین جاری است:
- نپرداختن ماه‌ها حقوق کارگران و گرسنه نگه داشتن خانواده‌های آنان یا درخواست برای پرداخت حقوق معوقه آنان ؟
- زندانی کردن بدون دلیل و با اتهامات واهی کارگران یا درخواست آزادی کارگران زندانی ؟
- برگزاری مراسم جشن روز کارگر که حق آنان است (و مطابق با تعهدات ایران در کنوانسیون سازمان بین المللی کار است) یا دستگیری وضرب شتم آنان؟
کانون مدافعان حقوق کارگر می پرسد طرح کدام یک از خواسته‌های مندرج در قطع‌نامه روز اول ماه ماه مخل نظم و امنیت عمومی و ملی بوده است:
- لغو کار کودکان؟
- لغو تبعیض جنسیتی؟
- تامین امنیت شغلی ؟
- پرداخت به موقع دستمزدها؟
- افزایش دستمزدها ورسیدن به حدی که امکان یک زندگی انسانی برای کارگران وجود داشته باشد؟
- جلوگیری از اخراج دسته جمعی وخودسرانه ی کارگران واحدهای دولتی وخصوصی با انگیزه های سودجویانه وطمع ورزانه
بدین وسیله ضمن حمایت مجدد ازکمپین برای آزادی دستگیر شدگان پارک لاله ، از تمامی کارگران و آزادیخواهان ایران و جهان و تمامی نهادهای کارگری و حقوق بشری داخل و خارج از ایران می‌خواهیم که ضمن حفظ همگرایی ایجاد شده، برای آزادی بی قید وشرط تمامی عزیزان دستگیر شده و دیگر کارگران و فعالان کارگری زندانی و اصرار بر مطالبات کارگران ایران متحدانه اقدام نمایند.
کانون مدافعان حقوق کارگر
موضوع:ادامه بازداشت تعدادی از کارگران ایران به خاطر شرکت درمراسم اول ماه مه
نزدیک به یک ماه از دستگیر شدن بیش از 150 نفر در محل برگزاری مراسم اول ماه مه 88 در پارک لاله می‌گذرد. مراسمی که بنا به فراخوان تشکل‌های مستقل کارگری و برای اعلام مطالبات کارگران ایران مندرج در قطعنامه‌ی آنان قرار بود در پارک لاله برگزار شود، اما قبل از برگزاری مورد سرکوب نیروهای امنیتی – پلیسی قرار گرفت.
در طی این مدت خانواده‌های دستگیرشدگان تحت فشار قرار گرفتند و با پاسخ‌های ضد ونقیض مراکز قضایی مواجه شدند. بازداشت‌شدگان با اتهامات واهی ِ نظیر تبانی برای اخلال در نظم عمومی و امنیت ملی و.... و بدون امکان دسترسی به وکیل و یا امکان تماس با خانواده‌های خود مورد بازجویی های طولانی و فشارهای زیادی در زندان قرار گرفته‌اند و اکنون با وجود آزاد شدن تعدادی از این عزیزان هنوز هم تعداد زیادی از آنان آزاد نشده‌اند که می‌توان به اسامی زیر اشاره کرد:
علیرضا ثقفی – محسن ثقفی - محمد اشرفی – کاوه مظفری – جلوه جواهری – جعفرعظیم‌زاده – سعید یوزی –مهدی شاندیز – غلامرضا خانی –...
از ابتدای خرداد ماه این دستگیر شدگان به بندهای عمومی زندان اوین منتقل شده اند و برخی از آنان با خانواده های خود ملاقات داشته اند. در این میان تنها علیرضا ثقفی که در بند 209 به سر می برد،تا کنون هیچ تماسی با همسر وخانواده ی خود نداشته است.
به این افراد باید 9 نفر باقیمانده از اعضای تعاونی مسکن ومصرف فلزکار – مکانیک را نیزاضافه کرد که درمحلتعاونی خود وحین برگزاری جلسه ی سالانه ی اعضای تعاونی بازداشت شده اند.( 8 نفر باقیمانده با قید کفالت آزاد شده اندوبرای بقیه حکم تشدید قرار صادر شده است.
این روند دستگیری‌ها و محدودیت‌های قضایی و عدم دسترسی زندانیان به حقوق اولیه ی خود، در مورد دیگر زندانیان نیز اتفاق می‌افتد.
کانون مدافعان حقوق کارگر ضمن تاکید بر مطالبات اعلام شده درقطع‌نامه کارگران ایران، وجدان آگاه همه‌ی جهان را به این پرسش‌ها جلب می‌کند و می‌پرسد کدام یک جرم و مغایر با قوانین جاری است:
- نپرداختن ماه‌ها حقوق کارگران و گرسنه نگه داشتن خانواده‌های آنان یا درخواست برای پرداخت حقوق معوقه آنان ؟
- زندانی کردن بدون دلیل و با اتهامات واهی کارگران یا درخواست آزادی کارگران زندانی ؟
- برگزاری مراسم جشن روز کارگر که حق آنان است (و مطابق با تعهدات ایران در کنوانسیون سازمان بین المللی کار است) یا دستگیری وضرب شتم آنان؟
کانون مدافعان حقوق کارگر می پرسد طرح کدام یک از خواسته‌های مندرج در قطع‌نامه روز اول ماه ماه مخل نظم و امنیت عمومی و ملی بوده است:
- لغو کار کودکان؟
- لغو تبعیض جنسیتی؟
- تامین امنیت شغلی ؟
- پرداخت به موقع دستمزدها؟
- افزایش دستمزدها ورسیدن به حدی که امکان یک زندگی انسانی برای کارگران وجود داشته باشد؟
- جلوگیری از اخراج دسته جمعی وخودسرانه ی کارگران واحدهای دولتی وخصوصی با انگیزه های سودجویانه وطمع ورزانه
بدین وسیله ضمن حمایت مجدد ازکمپین برای آزادی دستگیر شدگان پارک لاله ، از تمامی کارگران و آزادیخواهان ایران و جهان و تمامی نهادهای کارگری و حقوق بشری داخل و خارج از ایران می‌خواهیم که ضمن حفظ همگرایی ایجاد شده، برای آزادی بی قید وشرط تمامی عزیزان دستگیر شده و دیگر کارگران و فعالان کارگری زندانی و اصرار بر مطالبات کارگران ایران متحدانه اقدام نمایند.
کانون مدافعان حقوق کارگر
